Historia

Dzwonnica związana funkcjonalnie z kościołem parafialnym pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny powstała prawdopodobnie ok. roku 1660 najprawdopodobniej w miejscu wcześniejszej, zapewne drewnianej. Obecna dzwonnica w formie bramy prowadzącej na teren przylegającego do kościoła cmentarza parafialnego. Dzwonnica barokowa, przebudowana w I poł. XIXw.

Opis

Dzwonnica na rzucie wydłuzonego prostokąta. Ściany boczne pełnią jednocześnie funkcje filarów. W osiach środkowych przestrzeń zdwojonej arkady wspartej na filarach. Druga kondygnacja z podwieszonym dzwonem wsparta na szerokim łuku. W przestrzeni ściany północnej klatka schodowa drewniana. Mimo prostego rzutu bryła rozczłonkowana. Konstrukcja dwukondygnacyjna w formie arkadowego portyku, pełniącego funkcję bramy. Całość zwieńczona trójkątnym przyczółkiem i nakryta dwuspadowym dachem. Elewacje dwukondygnacyjne, wschód i zachód dwuosiowe, elewacje boczne (południe i północ) jednoosiowe. Całość na niewielkim cokole. Podziały horyzontalne zaznaczone wydatnymi, profilowanymi w tynku gzymsami, oddzielającymi poszczególne kondygnacje. Od wschodu i zachodu w parterze zdwojona arkada wsparta na środkowym filarze i ścianach bocznych, na wysokości drugiej kondygnacji prostokątna płycina z otworem w kształcie niepełnego łuku. Całość zwieńczona trójkątnym przyczółkiem, z okrągłym otworem okiennym w osi. W elewacjach bocznych na każdej kondygnacji prostokątne płyciny. Na drugiej kondygnacji w płycinach umieszczone otwory, zwieńczone łukiem pełnym. Wszystkie elewacje zakończone wydatnym gzymsem podokapowym, profilowanym w tynku.

Dzwonnica również murowana z cegły, tynkowana, sklepienie w kształcie płaskiej kolebki, dach o konstrukcji tradycyjnej, pokryty blachą ocynkowaną. Klatka schodowa drewniana.

Całość założenia dostępna od zewnątrz, wnętrza dostępne w czasie nabożeństw.

Strona obiektu

Oprac. Grzegorz Młynarczyk, OT NID w Krakowie 04.2020 r.