Obecną drewnianą zbudowano w 1872 r., zapewne według projektu miejscowego cieśli. Dzwonnica na rzucie kwadratu ze zwartą bryłą, bez rozczłonkowań, przysadzista, założona z dwóch członów -korpusu głównego i izbicy. Elewacje symetryczne, z wyjątkiem elewacji północnej, wejściowej. Lico elewacji drewniane, z desek, szalowane w pionie. Łączenia desek szalowania przykryte dodatkowo drewnianymi, wąskimi listewkami. W dolnej części elewacji umocowana deska pozioma, osłaniająca połączenie desek szalunku z podmurówką. Deski malowane. Na wysokości izbicy w każdej z elewacji identyczne, bliźniacze okna neogotyckie, zwieńczone ostrołukowo, przysłonięte ażurową drewnianą skośną kratką, ujęte w proste, wąskie drewniane opaski. W elewacji północnej dwa otwory z drzwiami. Drzwi drewniane, klepkowe, z szerokich desek. Nad każdym otworem drzwiowym prosty, pulpitowy daszek drewniany o małym wysięgu. Izbica zakończona ozdobnie w łukowo wycięte zęby i umieszczone nad łukami kółka. Dach czterospadowy, kryty blachą ocynkowaną, łączoną na rąbek stojący. Na szczycie dachu osadzona iglica.

Oprac. Grzegorz Młynarczyk, OT NID w Krakowie, 04-2020 r.