Historia

Pozostający w ruinie kościół pw. Świętej Trójcy, zgodnie z informacjami zamieszczonymi na nieistniejącej już tablicy inskrypcyjnej, umieszczonej nad wejściem, zbudowany został dla miejscowej gminy ewangelickiej w latach 1601-1603, przez właściciela tutejszych dóbr szlacheckich Kaspra von Kreckwitz. W roku 1618 z inicjatywy ówczesnego właściciela majątku, Jerzego von Stosch, został rozbudowany o aneks północny, gdzie umieszczono lożę kolatorską. W roku 1653 w wyniku działań kontrreformacyjnych kościół został odebrany protestantom i włączony do katolickiej parafii w Osetnie. Od tego czasu pozostawał nieużytkowany. Protokoły powizytacyjne z II poł. XVII w. mówią o złym stanie technicznym kościoła. W ręce protestantów kościół wrócił zapewne po roku 1741. W latach 1774-1775 nowy właściciel Wronińca Jan Krzysztof von Hocke przeprowadził remont wieży z dostawieniem przypór oraz z nadbudową o jedną kondygnację. Pracami budowlanymi kierował mistrz murarski Konrad z Jabłonnej, prace ciesielskie wykonał Tadeusz Storek z Czech.

Opis

Kościół usytuowany jest w środkowej części miejscowości, otoczony rozległym cmentarzem przykościelnym o kształcie zbliżonym do prostokąta. Obecnie pozostaje w stanie ruiny. Po południowej stronie kościoła, przy zachodniej części budowli, usytuowana została niewielka, także pozostająca w stanie ruiny, barokowa kaplica grobowa. Korpus kościoła wzniesiony został na planie prostokąta z trójbocznie zamkniętą częścią prezbiterialną oraz dwoma prostokątnymi aneksami, dzięki czemu uzyskał kształt zbliżony do krzyża. Od zachodu na osi kościoła dostawiona została wysoka, sześciokondygnacyjna wieża, założona na rzucie kwadratu, w dwóch ostatnich kondygnacjach przechodząca w ośmiobok, przykryta niewysokim ośmiopołaciowym dachem. Do czasów obecnych zachowane są fragmenty ścian obwodowych korpusu kościoła oraz wieża. Od strony południowej, w osi I od zach. w całości zachowany jest zamknięty łukiem pełnym otwór okienny. W zachodniej elewacji wieży, w przyziemiu, znajduje się szeroki otwór drzwiowy zamknięty łukiem pełnym, prowadzący do kruchty. Kruchta przykryta jest sklepieniem krzyżowym. Teren wokół kościoła jest uporządkowany, ogrodzony współczesnym ogrodzeniem z siatki.

Obiekt dostępny. Pozostający w stanie ruiny.

Oprac. Maria Czyszczoń, OT NID we Wrocławiu, 12.12.2017 r.