Historia

Parafia erygowana została w latach 1384-95 przez bpa poznańskiego Dobrogosta Nowodworskiego staranie właścicieli Drwalewa herbu Przerowa. Pierwszy wzmiankowany kościół drewniany p.w. św. Bartłomieja wzniesiony został przez Zawiszów w roku 1446. Kolejny zbudowano w 1645 r. z fundacji miecznika Andrzeja Gozdzkiego, późniejszego podczaszego czerskiego. Uległ on spaleniu w 1660 r. Obecną murowaną świątynię zbudowano w latach 1768-74 z fundacji dziedzica Józefa Komierowskiego cześnika inowrocławskiego, dzierżawcy starogrodzkiego i jego żony Marianny Kempskiej. Równolegle z nim ok. roku 1774 zbudowano murowaną dzwonnicę. Była ona remontowana w roku 1878 oraz w latach 1966-68.

Opis

Kościół wraz z dzwonnicą usytuowany jest po północnej stronie szosy prowadzącej przez osadę, kalenicą do niej. Otoczony jest murowanym, tynkowanym ogrodzeniem z narożnymi kapliczkami i bramą wejściową od strony zachodniej. W północno-zachodniej części cmentarza przykościelnego usytuowana została dzwonnica.

Dzwonnica wymurowana została z cegły, na zaprawie wapiennej, ze ścianami obustronnie otynkowanymi i malowanymi. Więźba dachowa wykonana została z drewna, w konstrukcji krokwiowej. Budynek podpiwniczony, z wysokimi ścianami nakrytymi namiotowym dachem pokrytym blachą ocynkowaną. W zwieńczeniu dachu zamocowany został metalowy krzyż. Rozplanowany na rzucie kwadratu, ze ścianami ujętymi na narożach pilastrami toskańskimi na cokołach zwieńczonymi belkowaniem. W górnej części każdej kondygnacji arkadowe przeźrocza zamknięte łukiem pełnym przesłonięte drewnianymi żaluzjami.  Drzwi wejściowe są dwuskrzydłowe, zamknięte łukiem odcinkowym.

Obiekt dostępny podczas mszy oraz po uprzednim umówieniu się z proboszczem parafii.

Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 11.01.2019 r.