Historia

Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła w Udaninie pochodzi z 1223 roku.

Czas powstania obecnego kościoła filialnego pw. św. Urszuli określa się w literaturze na lata trzydzieste, ok. 1250 r. lub 2 poł. XIII wieku. W czasie reformacji kościół służył protestantom od 1540 do 13 października 1653 r., kiedy to świątynię rekatolicyzowano. W czasie wojny trzydziestoletniej górna partia wieży kościoła została uszkodzona, a dach spłonął. Kolejnemu pożarowi budowla uległa w 1661 r., po którym została znacznie przebudowana w roku 1663. Wtedy zapewne wzmocniono wieżę, prezbiterium przekryto sklepieniem, dobudowano zakrystię i kruchtę południową. Kościół wraz z plebanią i budynkiem szkoły katolickiej spłonął ponownie w 1683 roku.

Restaurowany w 2 poł. XIX w. posiadał neogotycki ołtarz główny i podobnie opracowane dwa ołtarze boczne, wnętrze obiegał malowany fryz ornamentalny.

Kościół uległ znacznemu zniszczeniu w czasie działań wojennych w 1945 r. i później. W 1984 r. zapadła się do środka nawy część połaci dachowej wraz ze stropem. W l. 1989-1992 założono strop nad nawą oraz nową więźbę dachową, którą pokryto dachówką. W 2011 r. przeprowadzono remont dachu.

Obecnie świątynia pozostaje nieużytkowana.

Opis

Kościół usytuowany w centrum wsi, otoczony cmentarzem, z zachowanym od północy fragmentem kamiennego muru ogrodzeniowego.

Budowla orientowana, murowana z kamienia, tynkowana. Jednonawowa, założona na planie prostokąta, z prosto zamkniętym, węższym prezbiterium oraz trójkondygnacyjną wieżą od zachodu. Przy prezbiterium od północy prostokątna zakrystia; przy nawie od południa niewielka kruchta. Dwie dolne kondygnacje wieży wzmocnione przyporami, górna kondygnacja wieży o mniejszym obrysie. Nawa i prezbiterium kryte ceramicznymi dachami dwuspadowymi; zakrystia dachem pulpitowym; kruchta wielopołaciowym. Wieża zwieńczona spłaszczonym, ostrosłupowym hełmem z krzyżem. Wnętrze nawy jednoprzęsłowe, nakryte współczesnym stropem. W prezbiterium dwuprzęsłowe sklepienie krzyżowe, w zakrystii kamienna koleba.

Na elewacji, w górnej partii wieży od zachodu, wmurowany krzyż pokutny z XIV–XVI w.

Zabytek dostępny z zewnątrz.

Opr. Beata Sebzda, OT NID we Wrocławiu, 30-10-2017 r.