Historia

Pierwsza wzmianka o kościele w Dziesławiu (do 1945 r. - Deichslau) pochodzi z 1376 roku. W 1399 r. wymieniony został w źródłach proboszcz Conradus. Od 1568 r. do czasów ostatniej wojny kościół w Dziesławiu pozostawał w posiadaniu gminy ewangelickiej. W 1655 r. w wyniku pożaru, który miał miejsce we wsi, spaliły się dom parafialny i szkoła, natomiast ocalały kamienne mury kościoła. Właściciel majątku w Dziesławiu George von Langenau sfinansował pokrycie kościoła prowizorycznym dachem gontowym. W 1695 r. wystawiona została drewniana wieża, a w 1755 r. dobudowana zakrystia. Wiadomo, że w 1835 r. światynia pozostawała w ruinie. W 1865 r. kościół został odbudowany w stylu neogotyckim przez ówczesnego właściciela majątku i patrona kościoła - radcę urzędowego Emila Metschera. Jemu też gmina zawdziecza odbudowę domu parafialnego w 1858 r. i budynku szkoły parafialnej w 1862 roku.

Opis

Zespół kościelny w Dziesławiu położony jest w zach. części wsi, po pn. stronie drogi do Przychowej, od wsch. granicząc z zespołem pałacowym.

Architekturę kościoła charakteryzują formy neogotyckie. Jest to budowla orientowana, murowana, o korpusie nakrytym dachem dwuspadowym, z wyodrębnionym, niższym, pięciobocznie zamkniętym i oskarpowanym prezbiterium oraz masywną, czterokondygnacyjną wieżą od zach. - czworoboczną w przyziemiu, wyżej ośmioboczną, zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. Do nawy od strony pn. przylega zakrystia, od pd. kruchta. Wejście główne w zach. elewacji wieży oraz okna nawy i prezbiterium o wykroju ostrołucznym.

Zabytek dostępny. Informacje teleadresowe na stronie internetowej diecezji legnickiej http://www.diecezja.legnica.pl.

oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 01-09-2015 r.