Historia obiektu

Dukla dzięki położeniu przy trakcie handlowym z Polski na Węgry rozwijała się intensywnie szczególnie w XVI i XVII w. Na przełomie tych wieków zaczęli przybywać i osiedlać się w Dukli Żydzi. Ich liczba szybko rosła, tak iż w ostatniej ćwierci wieku XIX stanowili 84,2% ludności. Cmentarz założony został na pocz. XVIII w. Z czasem okazał się za mały na potrzeby gminy izraelickiej, dlatego ok. 1870 r. wytyczono w bezpośrednim sąsiedztwie nowy obszar pod pochówki i ogrodzono go kamiennym murem. W lutym 1942 r. Niemcy rozstrzelali na cmentarzu 11 Żydów. Od 2005 r. prowadzone są doraźne prace porządkowe, początkowo przy zaangażowaniu członków Polskiej Unii Studentów Żydowskich, a następnie Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Dziedzictwa Żydów Ziemi Dukielskiej – Sztetl Dukla.

Opis obiektu

Żydowskie cmentarze w Dukli usytuowane są na południe od miasta, po zach. stronie Traktu Węgierskiego. Starszy zajmuje powierzchnię 0,95 ha i liczy kilkadziesiąt zniszczonych macew zlokalizowanych pośród drzew. Wiele z nich jest połamanych i poprzewracanych, większość porośnięta całkowicie mchem. W bezpośrednim sąsiedztwie na pn.-zach. położony jest tzw. Nowy cmentarz otoczony kamiennym murem (częściowo zniszczonym) z metalową, ażurową bramą. Na pow. ok 4 ha zachowało się ok. 200 nagrobków oraz zbiorowa mogiła Żydów, których Niemcy rozstrzelali w czasie 2. wojny światowej. Część macew z dukielskich cmentarzy została użyta przez Niemców do regulacji potoku w Smerecznem oraz do wykonania schodów do strażnicy granicznej.

Dostępność obiektu dla zwiedzających. Obiekt dostępny.

Autor noty: opr. Jadwiga Stęchły, OT NID w Rzeszowie, 03-04-2017 r.