Historia

Kościół powstał w 1630 r., rozbudowano go w 1653 r. o obecne prezbiterium, zasklepiono wtedy nawę a prezbiterium zamknięto apsydą. W 1721 r. dobudowano po obu stronach nawy sześcioboczne kaplice, funkcjonujące jako nawy boczne. Najprawdopodobniej w XVIII w. wybudowano w obejściu kościoła murowaną dzwonnicę. Około poł. XIX w. dobudowano przedsionki a w 1871 pokryto dach blachą W 1934 Jerzy Baranowski wykonał w kościele polichromię, postmodernistyczną. W l. 1946-47 kościół był remontowany po zniszczeniach wojennych. W l. 1977-78 wymieniono więźbę dachową i pokrycie połaci.

Opis

Kościół ulokowany jest w środkowej części wsi, u zbiegu dróg prowadzących do Łysakowa i Ziempiowa, na terenie płaskim, na owalnej działce, wydzielonej ogrodzeniem, w ciągu którego umieszczona jest dzwonnica.

Kościół wczesnobarokowy, orientowany, jednonawowy, wybudowano na rzucie wydłużonego prostokąta, z kruchtą od zach., z nieco węższym od nawy prezbiterium zamkniętym apsydą, prostokątną zakrystią po jego pn. stronie oraz dwoma sześciobocznymi kaplicami po pn. i pd. stronie nawy. Bryła kościoła jest rozczłonkowana, prostopadłościenna nawa przekryta dwuspadowym dachem, podobnie jak nieco niższe prezbiterium, nad nawą ulokowano ośmioboczną wieżyczkę na sygnaturkę, kaplice wieńczą nieco spłaszczone kopuły a zakrystię, kruchtę i przedsionek dachy dwupołaciowe. Kościół wymurowany jest z cegły, dachy pokryte są blachą ocynkowaną. Elewacje rozczłonkowane są pilastrami wspierającymi wydatny gzyms gierowany. Elewacja frontowa zwieńczona jest trójkątnym szczytem podzielonym trzema pilastrami, oś podkreślona półkoliście zamkniętym od góry otworem drzwiowym w kruchcie,. Szczyt wschodni zaprojektowany został bardziej finezyjnie, oprofilowany wolutami i podzielona czterema pilastrami wspierającymi belkowanie i trójkątny przyczółek z okulusem. W dłuższych elewacjach rozmieszczono spore, prostokątne, zamknięte półkolem, okna. Naroża sześciobocznych kaplic są opilastrowane.

Wnętrze, typu halowego, trójprzęsłowe, przekryte sklepieniem kolebkowym z lunetami, zdobi postmodernistyczna polichromia o motywach ornamentalno-figuralnych.

Dzwonnica wkomponowana została w ogrodzenie, zaprojektowana jako parawanowa, trójprzęsłowa, z półkoliście zamkniętymi arkadami. Gładko tynkowana ściana przecięta jest oraz zwieńczona gzymsami, całość wieńczy ogzymsowany, trójkątny szczyt. Obiekt wymurowano z cegły, zadaszenie wykonano z blachy ocynkowanej.

Obiekty dostępne.

Oprac. Barbara Potera, OT NID Rzeszów, 30-03-2017 r.