Historia

W połowie XVIII w. dobra choroskie nabyli Braniccy. Jan Klemens Branicki ufundował dla dominikanów nowy murowany kościół, klasztor i kostnicę, tworząc jednorodny stylowo zespół klasztorny. Kaplica pełniąca pierwotnie funkcję kostnicy została zbudowana zapewne w latach 1756-1759, podczas budowy kościoła. Remontowana w 1996 roku.

Opis

Dawny zespół klasztorny zajmuje wschodnią pierzeję rynku. Kaplica usytuowana jest w pn.-wsch. narożniku ogrodzenia cmentarza przykościelnego. Barokowa. Orientowana, założona na rzucie prostokąta z półkolistym zamknięciem od wschodu. Zwarta, jednokondygnacyjna bryła nakryta jest wielospadowym dachem pokrytym blachą. Elewacje wyokrąglone w narożach, rozczłonkowane są pilastrami i zwieńczone wydatnym, profilowanym gzymsem koronującym. Elewację frontową wieńczy trójkątny szczyt wyokrąglony w zwieńczeniu, z żelaznym krzyżem w kalenicy. Pole szczytu z głęboką niszą zamkniętą łukiem koszowym nadwieszonym, w której umieszczona jest rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego. Nad niszą łukowato wygięty gzyms nadokienny. Otwór wejściowy prostokątny, okna w ścianach bocznych i wsch. zamknięte odcinkowo. Wnętrze jednoprzestrzenne. Murowana z cegły, tynkowana.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Joanna Kotyńska-Stetkiewicz, OT NID w Białymstoku, 27.10.2014 r.