Pierwotnie własność zamożnego rzemieślnika – tkacza płótna, mieścił również jego warsztat. Wolnostojący, na planie prostokąta, dwukondygnacyjny z użytkowym poddaszem, osadzony na murowanym cokole, częściowo podpiwniczony. Od zachodu wtórnie dostawiony wąski aneks mieszkalno-gospodarczy. Budynek zwieńczony wysokim dachem dwuspadowymi z naczółkami, krytym dachówką ceramiczną. Aneks nakryty przedłużoną krawędzią zachodniej połaci dachu domu. Konstrukcja mieszana. Parter w środkowej części wymurowano z kamienia i cegły, a ściany otynkowano gładko. Pozostała część przyziemia o konstrukcji zrębowej. Przysłupy o dekoracyjnym, koszowym wykroju oczepu i mieczowania. Ściany piętra o konstrukcji szkieletowej z typowymi dla budynków z tego czasu długimi, skośnymi mieczami wzmacniającymi ich strukturę oraz zdwojonym górnym wieńcem. Ściany aneksu w części murowane i otynkowane, w części szkieletowe. Pola konstrukcji wypełnione plecionką oraz gliną i otynkowane. Jedynie boczną elewację północną budynku oraz częściowo aneksu tylnego obito deskami w układzie pionowym z listwami kryjącymi styki. Główne wejście od wschodu, przesunięte względem osi fasady, flankowane parą niewielkich, wąskich okien. Otwór drzwiowy o prostokątnym wykroju, ujęty w skromne obramienie tynkowe. Jednoskrzydłowe drzwi typu ramowo-płycinowego, w górnej części oszklone. Okna rozmieszczone regularnie, oprawione w drewniane opaski z profilowanym górnym ramiakiem, w strefie parteru wyposażone w masywne ławy podokienne, a w partii piętra w wąskie parapety. Jedynie w murowanej części parteru oprawy tynkowe oraz dekoracyjne kraty. Pierwotna stolarka okienna typu krosnowego. Dwutraktowe wnętrza rozdzieliła obszerna, przechodnia sień, prostopadła do wzdłużnej osi budynku.