Pierwotnie własność zamożnego rzemieślnika – tkacza płótna, mieścił również jego warsztat. Wolnostojący, na planie prostokąta, dwukondygnacyjny z użytkowym poddaszem, częściowo podpiwniczony. Od zachodu dostawiony wąski aneks. Budynek zwieńczony wysokim dachem dwuspadowymi z naczółkami i pojedynczymi lukarnami powiekowymi, krytym dachówką ceramiczną. Aneks nakryty przedłużoną krawędzią zachodniej połaci dachu domu. Konstrukcja mieszana. Parter w środkowej części wymurowano z kamienia i cegły, a ściany otynkowano gładko. Pozostała część przyziemia o konstrukcji zrębowej. Przysłupy o dekoracyjnym, półkolistym wykroju oczepu i mieczowania. Ściany piętra oraz aneksu zachodniego o konstrukcji szkieletowej z typowymi dla budynków z tego czasu długimi, skośnymi mieczami wzmacniającymi ich strukturę oraz zdwojonym oczepem. Pola konstrukcji wypełnione plecionką oraz gliną i otynkowane. Jedynie boczną elewację północną i południowy szczyt budynku obito deskami w układzie pionowym z listwami kryjącymi styki. Główne wejście od wschodu, przesunięte względem osi fasady, flankowane parą niewielkich, wąskich okien. Otwór drzwiowy ujęty w ozdobny, profilowany portal z piaskowca zamknięty spłaszczonym łukiem koszowym z kluczem. Okna rozmieszczone regularnie, oprawione w profilowane, drewniane opaski i wyposażone w masywne ławy podokienne w strefie parteru oraz skromniejsze parapety w partii piętra. Jedynie w murowanej części parteru oprawy kamienne oraz dekoracyjne, ażurowe kraty. Pierwotna stolarka okienna typu krosnowego. Dwutraktowe wnętrza rozdzieliła obszerna, przechodnia sień, prostopadła do wzdłużnej osi budynku.