W pierwszym roku Wielkiej Wojny przez dawną Galicję Zachodnią front przesuwał się wielokrotnie ze wschodu na zachód i odwrotnie. Twierdza Przemyśl obroniła się w pierwszym oblężeniu (18.09-9.10.1914), powstrzymując zażarte szturmy rosyjskie. Druga ofensywa rosyjska zwana „walcem parowym” została powstrzymana pod Wolbromiem, Krakowem i Limanową. Przez całą zimę 1914/15 i wiosnę 1915 r. toczyły się bitwy na linii Karpat. Wojska austro-węgierskie usiłowały bezskutecznie przełamać front i uwolnić Twierdzę Przemyśl, która broniła się aż do 23 marca 1915 r. Dopiero wielka ofensywa wojsk austro-węgierskich i niemieckich, zapoczątkowana 2 maja 1915 r. bitwą pod Gorlicami, uwolniła Galicję i odbiła Twierdzę Przemyśl. W wyniku tych walk na polach bitew poległy setki tysięcy żołnierzy wszystkich zaangażowanych w wojnę narodowości. W listopadzie przy austriackim Ministerstwie Wojny utworzono IX Wydział Grobów Wojennych. Powołano też Oddział GW w Krakowie oraz Inspektoraty w Przemyślu i Lwowie. Zatrudniono kilkudziesięciu zdolnych architektów, rzeźbiarzy, malarzy, ogrodników oraz przedstawicieli innych specjalności. Na terenie krakowskiego oddziału utworzono 10 Okręgów Cmentarnych kierowanych przez Kierowników Artystycznych. Zewidencjonowano miejsca pochówków i zbudowano cmentarze wojenne, na które przeniesiono ciała poległych z tymczasowych miejsc pochówku. Na tych samych cmentarzach umieszczono groby żołnierzy obu walczących stron. Każdy z cmentarzy otrzymał indywidualną kompozycję przestrzenną i oprawę architektoniczną oraz numer porządkowy. Stosowano kilkanaście wzorów krzyży nagrobnych, część z imiennymi tabliczkami. Główne akcenty plastyczne cmentarzy otrzymały formy pomników, obelisków, kaplic, wieży, kolumn i krzyży. Architekci często korzystali z miejscowych tradycji budowlanych i wkomponowywali cmentarze w otaczający krajobraz. Większość cmentarzy zostało ostatnio wyremontowanych. Stanowią one dużą atrakcję turystyczną.