Osadnictwo na prawie holenderskim obejmujące nie użytkowane zalewowe tereny położone wzdłuż cieków wodnych zostało stworzone i przyniesione na tereny Rzeczypospolitej w XVI w. przez kolonistów holenderskich pochodzących z Fryzji i Flandrii, których napływ spowodowany został z jednej strony prześladowaniami religijnymi, z drugiej zaś względami praktycznymi: koloniści reprezentowali wysoki poziom gospodarki i kultury osadniczej, przez co byli osadnikami wysoce pożądanymi. Osadzano ich zawsze bądź nad brzegami wód, bądź na miejscach nizinnych i mokradłach. Dzięki wielowiekowemu doświadczeniu w walce z zalewem wody wyniesionemu z ojczyzny, potrafili oni drogą zakładania całego systemu rowów, tam i grobli, nawet całkiem nieużyteczne połacie, z pozoru nie nadające się do prowadzenia działalności gospodarczej, doprowadzić do stanu kwitnącej kultury rolnej.
Mazowsze jako obszar ważny dla rozwoju osadnictwa holenderskiego w Polsce, zasiedlane było przez Olendrów od 1628 r. (Saska Kępa) aż po lata 40. XX w. (ponad 200 wsi i osad wzdłuż Wisły, Bugu, Narwi i Wkry). Do dnia dzisiejszego posiada dobrze zachowany krajobraz kulturowy, historyczną siecią osadniczą oraz liczne, różnorodne przykłady tradycyjnego budownictwa ludowego reprezentującymi ostatni etap rozwoju kolonizacji na prawie holenderskim, z których trzy objęte są ochroną prawną. Stanowią one wielką wartość historyczną nie tylko dla kultury polskiej, ale holenderskiej i niemieckiej.

1

Nowy Secymin

zbór ewangelicki, ob. kościół rzymskokatolicki pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

15 minut

Czas dojazdu do następnego obiektu

42 min.

2

Nowe Wymyśle

d. dom modlitwy mennonitów

15 minut

Czas dojazdu do następnego obiektu

9 min.

3

Nowy Troszyn

szkoła

15 minut

Widzisz błędy lub nieprawidłowości? Zgłoś naruszenie zasad.