Przez pewien czas był to obszar, o który spierały się lokalni szlachcice. Na początku XIX wieku należał on do niejakiego Ostena-Sackena, natomiast w latach 50. XIX do Wincentego Sobierajskiego. Ten z kolei przekazał go hrabinie Bnińskiej. W latach 70/80 XIX wieku niemiecka komisja kolonizacyjna nabyła od hrabiny ten teren, oraz sprowadziła tutaj kilkanaście protestanckich rodzin z niemiec. Dla nich to wybudowano opisywany kościół, szkołę, a także pobliski dom pastora. Pastorówka ta funkcjonowała do 1944 roku, kiedy to została przejęta przez państwo, została wtedy domem dla pracowników PGR, oraz pobliskiej szkoły.