Historia

Pierwszy, choć nieznany z nowożytnej literatury kościół na tym miejscu erygowano po 1339 r. Następnie mowa jest o świątyni z ok. 1550 r., prawdopodobnie już ewangelickiej, odebranej protestantom w 1671 r. i oddanej w 1708 r.  Obecny kościół wzniesiono jako ewangelicki w 1754 r. na miejscu poprzedniego, zniszczonego. Jako taki użytkowany był do roku 1945 (od 1830 jako parafialny). Od tego roku pozostaje kościołem filialnym należącym do parafii w Zawonii. W latach 1959, 1966, 1980, 1993-1994 przeprowadzono bieżące remonty świątyni (gł. wymiany i uzupełnienia pokrycia dachów). Następnie kolejno: w 2005 r. wykonano naprawę i wzmocnienie podłóg, w 2006 r. czyszczenie podmurówki,  postawienie ogrodzenie kościoła, w 2007 r. naprawiono granitowe schody wejściowe, w 2008 r. wykonano renowację cokołu kamiennego oraz remont wieży, w 2011 r. wymieniono pokrycie dachu, zastępując blachę gontem.

Obok kościoła znajduje się  należąca do niego szkoła parafialna z budynkiem gospodarczym a po przeciwnej stronie drogi pastorówka z 4 ćw. XIX w. Wokół świątyni pierwotnie znajdował się cmentarz, o czym świadczą relikty nagrobków z 2 poł. XVIII w.

Opis

Drewniany kościół w konstrukcji zrębowej, jednonawowy, orientowany. Założony na planie prostokąta z trójbocznie zamkniętym, nie wydzielonym prezbiterium. Od zachodu czworoboczna wieża w konstrukcji słupowo-ramowej, oszalowana. Po str. pn. czworoboczna przybudówka zakrystii, od pd. analogicznie, nieco mniejsza kruchta ze schodami na chór i niewielka prostokątna dobudówka pełniąca funkcję magazynku. Kościół posadowiony na niewysokiej podmurówce z kamienia polnego, kryty dachem dwuspadowym, nad przybudówkami dachy dwu- i czterospadowe, wszystkie dachy  kryte gontem. Wieża zwieńczona barokowym hełmem z prześwitem, z blachy miedzianej. We wnętrzu obiegające całość ośmioboczne empory, barokowy ołtarz gł. i ambona (2 poł. XVIII w.) oraz rokokowy prospekt organowy.

Obiekt dostępny w godzinach nabożeństw.

Opr. Teresa Przydróżna, OT NID we Wrocławiu, 15-02-2016 r.