Wzniesiony w 1640 roku zachował wyposażenie z przełomu XVIII -XIX w. Znajduje się na „Powiatowym Szlaku Turystycznym im. Michała Drzymały, Kościoły Drewniane Powiatu Grodziskiego”.

Historia

Najstarsze wzmianki na temat świątyni pw. św. Klemensa pochodzą z 1427 r.. W latach 1563-1611 kościół znajdował sie w rekach protestantów. Obecny wzniesiony został (na miejscu poprzedniego) w 1640 roku. W 1725 roku mocno zdewastowany, został odrestaurowany w 1781 roku przez Ignacego Świniarskiego, sędziego starodubowskiego. Kolejne remonty kościoła przeprowadzono w latach 1971-1972- wymieniono wówczas oszalowanie i odeskowanie stropu, a w 1986 roku dodano ceglaną podmurówkę.

Opis

Kościół usytuowany w południowej części wsi, przy drodze do Prochów na osi widokowej w kierunku głównej bramy wjazdowej do dworu. Teren przykościelny otoczony drewnianym płotem z przylegającą od wschodu współczesną kostnicą.

Kościół orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, zewnątrz oszalowany, jednonawowy z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Przy prezbiterium od pn. zakrystia, przy nawie od pd. i zach. nowe kruchty.

Kościół o jednakowej wysokości nawy i prezbiterium, nakryty dachem dwuspadowym pokrytym gontem, nad prezbiterium zamknięty trójpołaciowo z bardzo wydatnym okapem. Przylegające kruchty: pd. pokrytym gontem, zach. blachą. Wewnątrz strop z 1972 r., w zakrystii strop belkowy. Belka tęczowa profilowana. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach z wysuniętą częścią środkową. W kościele zachowany wczesnobarokowy ołtarz główny z ok. 1630, odnowiony w XIX, XX w.

Zabytek dostępny. Bliższe informacje podane są na stronie internetowej Archidiecezji Poznańskiej, www.archpoznan.pl

Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 23.09.2015 r.