Miejsce znajduje się na terenie objętym wpisem na listę Pomników Historii.

Historia

Zgodnie z tradycją, budowę pierwszego kościoła we Wrocimowicach datuje się na przełom XIII i XIV w. Pierwsze informacje o parafii i kościele pochodzą z 1326 r. Drugi kościół miał zbudować jako wotum za zwycięstwo w bitwie pod Grunwaldem dziedzic wsi Marcin Wrocimowski. Obecny kościół wybudowali w latach 1748-1754, na miejscu starszego, bożogrobcy, którzy od 1593 r. byli właścicielami wsi. Głównym budowniczym świątyni był Maciej Cepigowski. Kościół został konsekrowany w 1887 r. przez biskupa Tomasza Kulińskiego. W latach 1977-1994 przeprowadzono generalny remont kościoła i prace konserwatorskie.

Opis

Kościół parafialny pw. św. Andrzeja znajduje się w zachodniej części wsi, stoi na wzgórzu we Wrocimowicach. Ze wzgórza rozciąga się panorama na pole bitwy pod Racławicami. Świątynia jest późnobarokowa, murowana z cegły i tynkowana, orientowana, jednonawowa, czteroprzęsłowa, z niewyodrębnioną w rzucie częścią prezbiterialną, która ujęta jest po bokach przez zakrystię (od południa) i kruchtę (dawny skarbczyk, od północy) co nadaje jej zarysowi kształt krzyża. Przy drugim od wschodu przęśle znajdują się z obu stron prostokątne kaplice, tworzące rodzaj transeptu. Fasada frontowa kościoła jest dwukondygnacyjna ze szczytem również dwukondygnacyjnym ujętym wolutami. Podziały uzyskano za pomocą parzystych i zdwojonych pilastrów oraz belkowania i gzymsów, przełamującymi się nad nimi. W polach między pilastrami znajdują się nisze, pola portalowe zostały ujęte kolumnami. W ścianach bocznych zastosowano podziały ramowe. Kościół nakryty jest dwuspadowym dachem krytym blachą miedzianą, z ośmiokątną wieżyczką na środku, zwieńczoną hełmem blaszanym z latarnią. Sklepione wnętrze (sklepienie kolebkowe z lunetami na gurtach) podzielone jest parzystymi lub zdwojonymi pilastrami, belkowaniem i ślepymi arkadami. Z czasów budowy kościoła pochodzi rokokowe, jednolicie skomponowane wyposażenie, m.in. ołtarz głównym (umieszczono w nim obrazy z XIX w. m.in. obraz św. Andrzeja Apostoła autorstwa Wincentego Wodzinowskiego) i ołtarze boczne, ambona, chór muzyczny, dwa konfesjonały. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica z XVIII w. o konstrukcji słupowej. Zbudowana jest na planie kwadratu o pochyłych ścianach, z nadwieszoną izbicą i dachem namiotowym, zwieńczonym ośmioboczną wieżyczką z kopułką.

Zabytek dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza przed mszą i po mszy.

Oprac. Tomasz Woźniak, OT NID w Krakowie, 01.08.2014 r.