kościół parafialny pw. św. Katarzyny - Zabytek.pl
Adres
Waliszewo
Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. gnieźnieński, gm. Kłecko - obszar wiejski
Nieprzekształcony, zachował autentyczną bryłę oraz wyposażenie z okresu powstania. Usytuowany jest na terenie Lednickiego Parku Krajobrazowego rozciągającego się wokół jeziora Lednica, utworzonego w 1988 r. dla ochrony unikatowych w skali kraju ziem.
Historia
Najstarsza wzmianka o parafii, pochodzi z 1339 r. Pierwszy kościół powstał w XIV w. W jego miejscu wzniesiono w 1759 r. obecny drewniany kościół, który ufundowany został przez kanonika gnieźnieńskiego Ludwika Riaucour. Świątynie konsekrowano w 1769 r. W 1873 roku przeprowadzono gruntowną restauracje świątyni. Kolejne remonty miały miejsce w latach w 1971 r., w 1980 odmalowano wnętrze a w 1995 r. zakonserwowano dach świątyni.
Opis
Waliszewo wieś w gminie Kłecko, oddalona o ok. 15 km na zach. od Gniezna, położona jest po północno wschodniej stronie jeziora Lednickiego. Kościół pw. św. Katarzyny, znajdujący się w centrum wsi, usytuowany na niewielkim wysuniętym w stronę jeziora wyniesieniu.
Kościół jest orientowany, jednonawowy z węższym i niższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Od pn. do prezbiterium dobudowana zakrystia, przy pd. ścianie nawy niewielka kruchta. Kościół przykryty został nad nawą dachem dwuspadowym, jedno-kalenicowym, nad prezbiterium niższym dachem dwuspadowym z zamknięciem trójpołaciowym. Kruchta i zakrystia zwieńczona jest dwuspadowym dachem z okapem. Wszystkie połacie pokryte zostały gontem. Nad całością dominuje wieżyczka na sygnaturkę, nakryta gontowym hełmem ostrosłupowym.
Budowla jest drewniana, konstrukcji zrębowej, wzniesiona na kamiennej podmurówce. Ściany z zewnętrz oszalowane pionowo deskami wieńczy drewniany profilowany gzyms. Otwory okienne w tym koliste okno we wsch. cz. prezbiterium, portale drzwi zachowały się w oryginalnych profilowanych obramieniach.
Wnętrze kościoła nawę i prezbiterium nakrywa strop płaski z podbitym deskowaniem.
Wyposażenie świątyni pochodzi głównie z okresu budowy kościoła. Na uwagę zasługuje późnobarokowy ołtarz główny z figurami św. Wojciecha i św. Stanisława pochodzący z 1. poł. XVII w., ołtarze boczne z XVII-XVIII w., chrzcielnica z 2. poł. XVIII w., rokokowa ambona z 2. poł. XVIII w. oraz gotycki krucyfiks i rzeźby Matki Boskiej i św. Jana stojące na profilowanej belce tęczowej.
Zabytek dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza świątyni po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. Bliższe informacje oraz godziny Mszy Św. podane są na stronie internetowej parafii.
Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 18-09-2017 r.
Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Bartosz Borowiak.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
drewniane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.156427, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.48552