W jego wyposażeniu znajdują się cenne i dotychczas mało znane zabytki sztuki.

Historia

Kaplica pw. Imienia Najświętszej Marii Panny wzniesiona została w 2. poł. XVI w. z fundacji rodziny Strzałów, ówczesnych właścicieli Sosnowic. Była to kaplica filialna parafii w pobliskim Pobiedrze. W tym stuleciu użytkowali ją także Socynianie, zwolennicy popularnego w tych okolicach jednego z nurtów reformacji. Obecnie jest kościołem filialnym parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Paszkówce. Świątynia została znacznie zniszczona w czasie potopu szwedzkiego. Odbudowano ją w XVIII wieku. Z tego czasu pochodzi wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i większość wyposażenia kościoła. Kolejny gruntowny remont miał miejsce w latach 1899–1903 z inicjatywy ówczesnego właściciela wsi Mieczysława Jakubowicza. Wykonano wtedy m.in. nowe szalunki i detale oraz bogaty malarski wystrój wnętrza. Ostatnie prace renowacyjne były prowadzone w latach dziewięćdziesiątych XX w. Wzmocniono wtedy konstrukcję stropu, wymieniono pokrycie dachowe (dachówka) na blaszane, przeprowadzono konserwację wnętrza.

Opis

Kościół usytuowany jest na wyniesieniu terenu w północno-zachodniej części wsi, ok. 250 m na południe w linii prostej od drogi Skawina-Brzeźnica, w pobliżu zagrody nr 154. Świątynia wzniesiona została w konstrukcji zrębowej, oszalowana. Składa się z kwadratowej nawy poprzedzonej kruchtą i krótkiego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium do którego dostawiona jest zakrystia. Nawę i prezbiterium nakrywają oddzielne, blaszane dachy wielopołaciowe. W kalenicy dachu nad nawą umieszczona jest barokowa wieżyczka na sygnaturkę z 1773 r. Pod posadzką w kruchcie znajduje się renesansowa płyta nagrobna jednego ze Strzałów, z płaskorzeźbioną postacią leżącego „krzyżem” rycerza oraz z herbami Kotwicz, Glaubicz i Gozdawa (czwarty herb jest niewidoczny). W prezbiterium kamienna płyta z XVI w. z herbem Strzałów, Kotwicz, zamyka zejście do krypty grobowej właścicieli Sosnowic i darczyńców kościoła. Drewniany chór muzyczny wsparty jest na dwóch kolumnach. Ściany i stropy kościoła pokryte są dekoracją malarską złożoną z motywów figuralnych i geometrycznych wykonaną w latach 1899–1903, odnawianą nieudolnie w 1. ćw. XX w. Na stropie nawy znajduje się m.in. plafon przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny namalowany prawdopodobnie w latach 30. XX w. przez organistę Cichonia z kościoła w Paszkówce. W kościele znajdują się m.in. trzy ołtarze późnobarokowe. W ołtarzu głównym umieszczony jest barokowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (Sosnowieckiej) w typie Madonny Apokaliptycznej z przełomu XVI/XVII w., czczony od wieków jako cudowny i łaskami słynący. Pielgrzymują do niego wierni corocznie w dniu 12 września. Na zasuwie obraz „Ukrzyżowanie” z 2. poł. XVII w. pochodzący prawdopodobnie z kręgu bernardyńskiego malarza Franciszka Leksztyckiego. W ołtarzach bocznych umieszczone są kopie barokowych obrazów „Św. Antoni Padewski z Dzieciątkiem” i „Św. Małgorzata”. Oryginały obrazów zostały skradzione. Przed kościołem stoi kamienna, XIX-wieczna figura Matki Boskiej Różańcowej przeniesiona na to miejsce w 1942 r. z wysepki na stawie dworskim Brandysów w sąsiedniej wsi Wielkie Drogi.

Zabytek dostępny. Wnętrze można zobaczyć w czasie niedzielnego nabożeństwa oraz po uzgodnieniu w parafii w Paszkówce.

Oprac. Tadeusz Śledzikowski, OT NID w Krakowie, 24-10-2017