znaczącej rozbudowie i przekształceniu.

Historia

Kościół pw. Świętych Piotra i Pawła zbudowany został w 1708 roku jako niewielka kaplica filialna. Został on rozbudowany w latach 1900-1916 roku. Poprzez przedłużenie nawy oraz dobudowę charakterystycznej dwuwieżowej fasady uzyskał wówczas obecny wygląd. Z chwilą zakończenia rozbudowy stał się kościołem parafialnym. Ostatnio remontowany był w 1993 r.

Opis

Kościół położony jest w południowej części wsi pośród cmentarza przykościelnego. Ogrodzony jest nowy, wymurowanym cegły płotem, z metalowymi przęsłami, przy którym rosną liczne okazy starodrzewu liściastego. Wejście na teren przykościelny prowadzi od strony północno-wschodniej.

Budynek świątyni jest orientowany, wykonany w konstrukcji zrębowej ozdobnie oszalowanej deskami, z węgłami połączonymi na rybi ogon, oszalowanymi dodatkowo profilowanymi deskami. Dach dwukalenicowy, wykonany został w konstrukcji krokwiowo-jętkowej, wspartej na stolcach, pokryty jest blachą

Budynek świątyni jest jednonawowy, z prezbiterium zamkniętym prosto; po jego obu stronach dostawione są zakrystie na planie prostokąta, od frontu dostawione zostały dwie czterokondygnacyjne wieże-dzwonnice na planie zbliżonym do kwadratu. Dwie górne kondygnacje przeprute otworami dzwonowymi (od zachodu, północy i południa), przesłonięte zostały drewnianymi żaluzjami. W fasadzie pomiędzy nimi umieszczony jest piętrowy ganek wsparty na czterech słupach. Prezbiterium nakryte jest dachem trzyspadowy, nawa dwuspadowy, z wieżyczką na sygnaturkę umieszoną w pobliżu prezbiterium. Dachy pulpitowe pokrywają zakrystie flankujące prezbiterium. Dzwonnicach nakryte są dachami stożkowymi, sześciopołaciowymi.

Wnętrze nakryte zostało w nawie stropem płaskim, w prezbiterium z fasetą. Nad wejściem wyróżnia się chór muzyczny wsparty na dwóch słupach o prostej linii parapetu mieszczący organy pochodzące z 1930 r. Wyposażenie wnętrza pochodzi z różnych okresów historycznych: ołtarz główny z XX wieku z barokowi figurami św. Piotra i św. Pawła z XVIII wieku, chrzcielnica z wieku XVII. Najstarszym elementem wyposażenia jest późnogotycka figura Chrystusa Ukrzyżowanego z 1 połowy XVI w.

Obiekt dostępny podczas mszy oraz po uprzednim umówieniu się z proboszczem parafii w Sobolewie.

Oprac. Jerzy Szałygin, OT NID w Warszawie, 01-12-2017 r.