z fundacji biskupa poznańskiego Andrzeja z Bnina, w bryle gotycki z neogotycką wieżą. Uwagę zwraca wczesnobarokowy nagrobek Urszuli Brzeźnickiej z 1627 r., z płaskorzeźbionym popiersiem zmarłej.

Historia

Proboszcz wzmiankowany 1408. Kościół wzniesiony prawdopodobnie w latach 1439-1443 z fundacji biskupa Andrzeja z Bnina. Po pożarze w 1582 r. został odbudowany dopiero na początku XVII stulecia. W 1791 r. zawaliła się wieża; Zniszczony pożarami w 1807 i 1814 r., odbudowany w latach 1817-18. W końcu XIX w. przykryto wnętrza nowymi sklepieniami. W 1907 od południa dostawiona wieża. W 1923 roku zostało zrekonstruowane krzyżowe sklepienie kościoła.

Opis

Kościół p.w. NMP Wniebowziętej w Śmiglu usytuowany jest na nieregularnej parceli znajdującej się na północ od dawnego Rynku, pomiędzy ulicami Kościuszki i Farną. Teren nieznacznie podwyższony w stosunku do Rynku, opadający w kierunku zachodnim.

Kościół zwrócony jest prezbiterium na północ. Murowany z cegły w układzie polskim, halowy, trzynawowy z jednonawowym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Przy prezbiterium od zachodu znajduje się zakrystia i loża. Od południa przylega do nawy wysoka neogotycka wieża. Nawa główna trzyprzęsłowa, otwarta do wąskich naw bocznych ostrołukowymi arkadami wspartymi na ośmiobocznych filarach. Prezbiterium dwuprzęsłowe, wydzielone jest od nawy ostrołukowym, obniżonym łukiem tęczowy. Wnętrza nakrywa sklepienie kolebkowo-krzyżowe, w ostatnim przęśle od południa pozorne z 1923 r. Zewnątrz kościół opięty dwuskokowymi szkarpami. Nakryty dachami dwuspadowymi, na zakrystii dach wspólny z prezbiterium. We wnętrzu na uwagę zasługuje późno klasycystyczny, stiukowy ołtarz główny i dwa boczne z połowy XIX wieku. W ołtarzu głównym umieszczono rzeźby śś. Piotra i Pawła oraz Cyryla i Metodego. W centralnym miejscu ołtarza znajduje się obraz przedstawiający Wniebowzięcie N.M.P., pochodzący z 1862 roku. W lewym ołtarzu bocznym umieszczono obraz św. Walentego, a w prawym rzeźbę Chrystusa Ukrzyżowanego. W lewej nawie bocznej zwraca uwagę wczesnobarokowy nagrobek Urszuli z Wielkiej Wsi Brzeźnickiej, wykonany z marmuru i piaskowca, na którym zmarła została przedstawiona w habicie. Organy pochodzą z połowy XIX wieku.

Teren przykościelny otoczony jest murem ceglanym z pocz. XIX w., otynkowanym pomiędzy słupami, z bramą od strony południowo-wschodniej. Słupki bramne zwieńczone figurami świętych Piotra i Pawła, ozdobna krata. Od strony zachodniej pseudobrama (za nią opada skarpa) również z ozdobną kratą, w pobliżu murowana z cegły kaplica. Teren plebani otoczony murem ceglanym nie otynkowanym. Plebania z 1 poł. XIX w., murowana z cegły, otynkowana, nakryta dachem naczółkowym.

Zabytek dostępny. www.fara.smigiel.eu/

oprac. Beata Marzęta, OT NID w Poznaniu, 30-11-2015 r.