Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół ewangelicki - Zabytek.pl

kościół ewangelicki


kościół 1896 - 1898 Ryczywół

Adres
Ryczywół, Czarnkowska 24

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. obornicki, gm. Ryczywół

Kościół ewangelicki w Ryczywole stanowi reprezentatywny przykład neogotyckiej architektury sakralnej wznoszonej w XIX i na przełomie XIX i XX w.

według projektów typowych pod kuratelą Cesarstwa Niemieckiego w związku z rozwojem ewangelickiego osadnictwa niemieckiego na terenie Wielkopolski.

Historia

Ryczywół uzyskał prawa miejskie przed 1426 rokiem, w 1684 r. był lokowany powtórnie, w 1934 roku utracił prawa miejskie. W 1843 r. jedna trzecia jego mieszkańców była wyznania ewangelickiego, jednak gmina ewangelicka została powołana w Ryczywole dopiero w 1889 r. w wyniku podziału gminy w Bukowcu. Pastor z Bukowca pełnił równoczesne posługi duszpasterskie w Ryczywole aż do 1906 roku.

Kościół ewangelicki w Ryczywole został wzniesiony w latach 1896-1898. Po 1945 r. na mocy ustawy o przejęciu dóbr martwej ręki przeszedł na własność Skarbu Państwa i był użytkowany jako magazyn, początkowo przez mleczarnię w Ryczywole. W latach 70. XX w. spłonęła zakrystia, w kolejnych latach rozebrano hełm wieży.

Opis

Kościół ewangelicki usytuowany jest w zachodniej części Ryczywołu, na przeciwko parku w dawnej wsi Łopiszewo (ob. część Ryczywołu). Teren przykościelny, częściowo zadrzewiony, otoczony jest ogrodzeniem drewnianym ze słupkami i podmurówką murowanymi z cegły.

Orientowany, murowany z cegły, nieotynkowany, fasadą główną skierowany na południowy zachód. Na bryłę budynku składają się wysoka wieża z niskim aneksem w fasadzie zachodniej, korpus nawy głównej i niższe od niej prezbiterium z przylegającą do nich od północy niską zakrystią. Do wnętrza kościoła prowadzi profilowany ostrołukowy portal główny. Elewacje wzdłużne są czteroosiowe z biforialnymi oknami i okulusami. Elewacja prezbiterium zdominowana została przez trzy schodkowe szkarpy. Kościół jest kryty nad nawą dwuspadowym dachem z otworami okiennymi na wystawkach, nad prezbiterium dachem wielopołaciowym, czterospadowym, na których położono na zakładkę ciemną dachówkę ceramiczną. Wieszarowa, otwarta konstrukcja więźby dachowej nawy z dekoracyjnie opracowanymi odsłoniętymi elementami konstrukcji jest odeskowana od dołu. Trójbocznie zamknięte prezbiterium nakryte jest sklepieniem krzyżowym na wspornikach. Od nawy wydzielone jest ostrołukową ścianą tęczową. Na sklepieniu prezbiterium widoczne ślady niebieskiej polichromii z gwiazdami, na dolnych partiach jego ścian - pozostałości geometrycznej polichromii, czerwonej na jasnym tle. Zachowane zostały między innymi murowana mensa ołtarzowa i cokół ambony z drewnianą neogotycką czaszą, drewniana konstrukcja empory zachodniej, prospekt organowy, a także oryginalne dwuskrzydłowe drzwi prowadzące do kościoła oraz drugie, dzielące kruchtę wieży i nawę główną.

Obiekt dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Łuczak, 14.11.2014 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: neogotycki

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.163117, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.188548