Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

park pałacowy - Zabytek.pl

park pałacowy


park 2. poł. XVIII w. Pokój

Adres
Pokój

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. namysłowski, gm. Pokój

Geneza parku sięga założenia koncentrycznego układu przestrzennego Pokoju przez Württembergów.

Powstały w kilku etapach park jest przykładem zmian zachodzących w sztuce ogrodowej w XVIII-XIX w., a także zmian funkcji, jaką pełni założenie oraz treści symbolicznych, które niesie. Umieszczone w nim obiekty architektoniczne i pomniki nawiązują do historii rodu książęcego i państwa pruskiego.

Historia

W 1744 r. książę oleśnicko-wirtemberski Carl Christian Erdmann odziedziczył majątek, w skład którego wchodziła niewielka osada i rozległe tereny leśne - doskonałe miejsce polowań i rekreacji. Stało się ono inspiracją dla księcia i powołanych przez niego architektów i ogrodników do stworzenia układu urbanistycznego powiązanego z założeniem myśliwskim. Pierwszym architektem, który nadał kierunek kształtowaniu całej kompozycji, był Georg Wilhelm Schirrmeister. Założenie parkowe oparto o zaprojektowany przez niego układ koncentryczny tworzący gwiazdę. Pierwszym elementem założenia był zespół pałacu z domami kawalerów wokół, otoczony zwierzyńcem. Rolę salonu pałacowego pełnił Ogród Francuski (1756-1777) między Oppelner- i Louisen-Allee. Websky, autor projektu, podzielił go aleją prowadzącą od jednej z osi pałacu do Salonu Wodnego proj. Schirrmeistra. Ogród był chętnie odwiedzany przez mieszkańców Carlsruhe (ob. Pokoju). Odbywały się tu koncerty, przedstawienia w teatrze ogrodowym i zabawy. Wkrótce Klöber, nadworny ogrodnik Wuerttembergów, rozpoczął prace nad Dużym Parkiem Krajobrazowym na Winnej Górze (1780). Znalazły się w nim głównie obiekty o treściach kommemoratywnych: świątynie, pawilony, pomniki i obeliski opatrzone inskrypcjami. Jako ostatni między Ogrodem i Dużym Parkiem w 1 poł. XIX w. założony został Mały Park Angielski. Wśród swobodnie poprowadzonych dróg ustawiono obiekty architektoniczne i rzeźby. Część z nich przeniesiono tu z Dużego Parku.

Opis

Park, sprzężony z zamkiem, składał się z 3 części różniących się kompozycją, funkcją i treściami symbolicznymi. Pozbawiony przez wiele lat pielęgnacji i narażony na działanie natury (i wandali), utrzymał elementy układu i infrastruktury pozwalające na przeprowadzenie rewaloryzacji. Oprócz rodzimych gatunków drzew (m.in. dąb szypułkowy, buk pospolity, świerk pospolity, sosna pospolita, sosna wejmutka, grab pospolity), występuje także np. kasztan jadalny, dąb błotny a także rododendrony. Niegdyś bogaty w obiekty małej architektury, park zachował jedynie część z nich, m.in. pomnik Fryderyka Wielkiego i głazy nazywane Trzema Siostrami w Dużym Parku oraz kamienne rzeźby Diany, Wenus, Minerwy, Apolla (ok. 1780), muza koronująca króla Fryderyka II (1791), neogotycki obelisk oraz pomnik poświęcony księciu Eugenowi v. Württemberg w formie odlanego z brązu śpiącego lwa (1863) w Małym Parku Angielskim.

Zabytek dostępny. Park jest otwarty, ogólnodostępny.

Oprac. Joanna Szot, OT NID w Opolu, 10.10.2014 r.

 

Rodzaj: park

Styl architektoniczny: barokowy

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_ZZ.4060, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_ZZ.30112