Opis

Kościół znajduje się w pn. części wsi, przy skrzyżowaniu głównych dróg.

Kościół wzniesiony w 3. ćw. XIII w., rozbudowany w 1522 r., barokizowany w 2. poł. XVIII w., restaurowany w 1913 r., remontowany w latach: 1964-1965 i 1978 roku.

Jednonawowy kościół posiada dwuprzęsłowy korpus, kryty sklepieniem sieciowym (wymurowanym w 1522 r.), z nałożonymi tarczami herbowymi. Od wsch. przylega dwuprzęsłowe prezbiterium: w przęśle zach. (z XIII w.) sklepienie krzyżowo-żebrowe, z rozetą w zworniku i maskami na wspornikach kamiennych żeber; w przęśle wsch. (z XVI w.) sklepienie krzyżowe ze szwem. Od pn. przy prezbiterium dwuprzęsłowa zakrystia (z XVI w.), z lożą kolatorską powyżej. Od pd. przy nawie wieża (z XVI-XVII w.), na rzucie prostokąta, zwieńczona uskokową iglicą. Kruchta przesklepiona krzyżowo ze szwem (z XV w.). Ponadto od zach. kruchta współczesna. Zachodnie przęsło prezbiterium oskarpowane od południa. Okna o zróżnicowanym wykroju: w pd. elewacji nawy ostrołuczne okno i wejście (z XIII w.), w prezbiterium od pd. zamurowane wejście (prawdopodobnie z XIII w.). Uwagę zwracają diamentowe sgraffita na pd. i wsch. elewacji prezbiterium, zrekonstruowane w XX wieku. Dachy kościoła dwu i trzyspadowe, kryte dachówką. Łuki: tęczowy i między przęsłami prezbiterium półkoliste. W przęśle zach. barokowa empora organowa (XVIII w.), na trzech przęsłach sklepień żaglastych, z ramową dekoracją sztukatorską, na balustradzie polichromia.

Na wyposażenie kościoła składają się późnobarokowe: ołtarz główny z figurą Trójcy Świętej, ołtarz boczny, chrzcielnica, i ambona. Organy neogotyckie. W prezbiterium późnorenesansowe, całopostaciowe epitafium.

Od pd. z prezbiterium sąsiaduje barokowa figura św. Jana Nepomucena (z 1727 r.).

Z kościołem sąsiaduje dawny cmentarz (obecnie nieużytkowany), otoczony murem kamiennym na planie owalu.

Kościół dostępny podczas nabożeństw, możliwość oglądania z zewnątrz bez ograniczeń.

oprac. Krzysztof Czartoryski, OT NID we Wrocławiu,

09-10-2015 r.