Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół cmentarny pw. św. Jana Chrzciciela - Zabytek.pl

kościół cmentarny pw. św. Jana Chrzciciela


kościół koniec XVI w. Ołobok

Adres
Ołobok

Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. ostrowski, gm. Sieroszewice

Kościół filialny pw.św.Jana Chrzciciela w Ołoboku wzmiankowany w 1207 r.

przez kilka wieków pełnił funkcje parafialne. Obecny wzniesiony w 1 ćw. XVI w. należy do jednych z najstarszych kościołów drewnianych, o formie późnogotyckiej na terenie Wielkopolski. Nieprzekształcony, zachował autentyczną bryłę i detale elewacji oraz późnorenesansowe i barokowe wyposażenie.

Historia

Najstarsza wzmianka o miejscowości i kościele św. Jana Chrzciciela pochodzi z 1207 r. związana jest z konsekracją Wawrzyńca na biskupa wrocławskiego. Dowodzi to, że już wtedy we wsi istniał kościół parafialny prawdopodobnie związany z fundacją monarszą z XI lub XII w. Funkcje parafialne kościół pełnił do 1532 r. Obecny drewniany kościół wzniesiony w 1 ćw. XVI w. ufundowany został przez konwent cysterek z Ołoboku. Około 1600 r. przeprowadzona została modernizacja wnętrza kościoła, częściowo do dziś zachowanego. Kościół w okresie tym pełnił funkcję pomocniczą. Dopiero w 1744 r. przywrócono mu status parafii. Przeprowadzono wówczas remont, podczas którego pobudowano wieżyczkę na sygnaturkę W1806 r. po zniesieniu zakonu cysterek w Ołoboku i ustanowieniu parafii przy kościele poklasztornym, drewniany kościół ponownie utracił status parafii i stał się kościołem, filialnym. Przed 1835 r. dobudowano do nawy od pd. obecną kruchtę. W 1868 r. przeprowadzono generalny remont kościoła wzmacniający jego konstrukcję. Kolejne remonty miały miejsce w 1978 roku, a ostatni w 2000 r.

Opis

Ołobok wieś oddalona jest o ok. 14 km od Kalisza, położona nad rzeką Prosną w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela usytuowany na wzniesieniu, w południowo - zachodniej części wsi, na dawnym cmentarzu. Cmentarz ogrodzony ceglanym otynkowanym murem, w którym w narożniku pn.- wsch. znajdują się dwie arkadowe bramy pochodzące z 1890 roku.

Kościół jest orientowany, jednonawowy wzniesiony na planie kwadratu z węższym zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Od pd. do nawy dobudowana została niewielka czworoboczna kruchta. Kościół przykryty został wspólnym dachem, dwuspadowym, jedno-kalenicowym z charakterystycznym wydatnym, szerokim okapem wokół prezbiterium. Kruchta zwieńczona jest dwuspadowym dachem z okapem. Wszystkie połacie pokryte zostały gontem. Nad całością dominuje wieżyczka na sygnaturkę, z ośmioboczną latarnią i z cebulastym hełmem, pokrytym blachą.

Budowla jest drewniana, konstrukcji zrębowej, z zewnętrz oszalowana deskami. Od pd. i wsch. posadowiona na kamieniach polnych, od pn. na wysokim podmurowaniu, w nawie kamiennym, a w prezbiterium ceglanym. Podczas remontu kościoła w 1868 r. zachodnia ściana nawy została obmurowana (do wysokości 2,10 m), otynkowana i wzmocniona szkarpami. Szczyt zachodni kościoła, oszalowany jest deskami w układzie rombowym. Więźba dachowa krokwiowo - storczykowa, usztywniona tzw. krzyżem św. Andrzeja wzmocniona została wyprowadzonymi na zewnątrz, systemem zaczepów z mieczami wokół węższego prezbiterium. Wszystkie otwory okienne w tym koliste okno we wsch. części prezbiterium, portale drzwi zachowały się w oryginalnych profilowanych obramieniach. Na zewnątrz świątyni od strony prezbiterium stoi drewniana ambona pochodząca z XVII w. Pod okapem zawieszone zostały dwa dzwony: jeden z 1746 r. ufundowany przez L. Koźmińską, drugi z 1799 r. wykonany przez J.G. Kriegera. W szczycie kruchty umieszczono rzeźbę św. Józefa z dzieciątkiem wykonaną przez Pawła Brylińskiego. Wnętrze kościoła nakrywa strop płaski. Na belce tęczowej jednostronnie profilowanej zakończonej spływem ostrołukowym usytuowana jest Grupa Pasyjna z XIX w. W dobudowanym w 1779 r. chórze muzycznym wspartym na dwóch słupach, umieszczono organy z 1883 roku.

Wyposażenie kościoła obejmuje trzy ołtarze: główny późnorenesansowy, typ szafiasty z dwoma skrzydłami bocznymi oraz dwa ołtarze boczne: późnorenesansowy z obrazem św. Walentego oraz barokowy z obrazem MB Częstochowskiej. Na uwagę zasługuje obraz znajdujący się w polu środkowym ołtarza głównego przedstawiający Chrzest Chrystusa w Jordanie (sygnowany „AS 1600” - autorstwa wrocławskiego artysty Adama Scholza z 1600 roku) oraz dwa obrazy po bokach: św. Jana Ewangelisty i św. Michał Archanioła na odwrocie, których przedstawiono sceny Męki Pańskiej. We wnętrzu ambona z baldachimem z drugiej poł. XVIII w..

Ołobok znajduje się na Szlaku Pawła Brylińskiego, ludowego rzeźbiarza - artysty tworzącego w południowej Wielkopolsce.

Zabytek dostępny z zewnątrz. Możliwość zwiedzania wnętrza świątyni po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. Bliższe informacje oraz godziny Mszy Św. podane są na stronie internetowej parafiaolobok.pl

Oprac. Radomiła Banach, OT NID w Poznaniu, 18-05-2017 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Waldemar Rusek Rusek.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  drewniane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.161716, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.147454