Ponadto posiada bogatą gotycką dekorację elewacji. W 2011 roku rozporządzeniem Prezydenta RP została wpisana, wraz z kościołem farnym na listę pomników historii - Nysa zespół kościoła farnego pod wezwaniem św. Jakuba Starszego Apostoła i św. Agnieszki Dziewicy i Męczennicy.

Historia

Budowę dzwonnicy rozpoczęto pod koniec XV w. (w 1474 roku położono kamień węgielny). W tym okresie wzniesiono dwie pierwsze kondygnacje, a trzecią w 1493 roku. Choć wieża miała być jeszcze wyższa, jej czwartą i jak się okazało ostatnią kondygnację dobudowano w 1516 r. w czasie pełnienia funkcji biskupa przez Jana Thurzo. Nakryto ją tymczasowym dachem, który spłonął podczas pożaru w 1542 roku. Pod koniec XIX w. do dzwonnicy dobudowano wieżyczkę z zewnętrzną klatką schodową.

W wyniku działań wojennych w 1945 r. dzwonnica została bardzo zniszczona. W latach 1960-61 przeprowadzono przy niej prace konserwatorskie, a w 2004 została zaadaptowana na cele muzealne.

Opis

Dzwonnica znajduje się w centrum starego miasta, tuż przy pn.-zach. narożniku kościoła pw. św. Jakuba i św. Agnieszki. Od strony zach. sąsiaduje z ul. Wrocławską, a od pd. z placem rynkowym.

Wzniesiona została na planie czworoboku proporcjami zbliżonego do kwadratu. Jest czterokondygnacyjna, murowana z kamienia (łamanego i regularnych ciosów) i uzupełniana cegłą. Naroża dzwonnicy opięte są uskokowymi skarpami. Przy pd.-zach. przyporze, w XIX w. dobudowano klatkę schodową, murowaną z cegły. Zwieńczenie dzwonnicy stanowi taras widokowy.

Elewacje są artykułowane gzymsami między kondygnacyjnymi i - od poziomu trzeciej kondygnacji - otworami okiennymi umieszczonymi na osi. W elewacji pd. otwory okienne znajdują się na wszystkich poziomach. Późnogotycki charakter budowli podkreślony jest bardzo bogatymi dekoracjami elewacji. W dolnej kondygnacji przypory zdobione są laskowaniem, maswerkami, czołgankami i kwiatonami, a także różnymi elementami dokumentującymi poszczególne etapy budowy dzwonnicy, takimi jak: kartusz herbowy, inskrypcje z datami i gmerk. W wyższych kondygnacjach na przyporach znajdują się jeszcze trójlistne płyciny.

Niegdyś wnętrze dzwonnicy podzielone było na piętra z zamontowanymi dzwonami. Obecnie dzwony znajdują się tylko na najwyższej kondygnacji, pozostałe zajmuje trójpoziomowa, stalowo-szklana konstrukcja galerii, w której prezentowany jest Skarbiec św. Jakuba - ekspozycja nyskiego złotnictwa.

Obiekt dostępny dla zwiedzających.

Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 18.11.2015 r.