Jest także nieodłącznym elementem tzw. „starego cmentarza”, wraz z kaplicą ks. Ludwika Markiefki są najbardziej reprezentatywnymi i największymi kubaturowo obiektami. Ze względu na swoją pierwotną funkcję, jako miejsce spoczynku członków rodziny Klaussów, jest świadectwem działalności rodu przemysłowców na terenie Mysłowic. Od lat nadal pełni istotną rolę, jako miejsce pochówku księży z mysłowickiej parafii.

Historia

Ufundowana przez mysłowickiego przemysłowca Antona Klaussa kaplica cmentarna usytuowana jest na „starym cmentarzu” założonym w 1811 roku. Wzniesiona została w latach 1870-1871 kiedy to kasa kościelna odstąpiła przestrzeń pod jej budowę. Początkowo pełniła funkcję, jako kaplica rodowa rodziny. Obecnie właścicielem obiektu jest parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa mieszcząca się przy ul. Starokościelnej w Mysłowicach. Aktualnie kaplica spełnia funkcję grobowej dla proboszczów parafii (Franciszka Klaszki, Ernesta Breslera, Mariana Spychalskiego, Karola Lelonka, Alfonsa Frossa, Zygmunta Całusiońskiego).

Opis

Obiekt usytuowany jest w północnej części cmentarza znajdującego się przy ul. Adama Mickiewicza 2. Jego fasada skierowana jest na wschód. Znajduje się w otoczeniu grobów oraz starodrzewia. Do kaplicy prowadzi główna cmentarna ścieżka wykonana z asfaltu.

Obiekt wybudowany został w stylu neogotyckim.

Kaplica została wzniesiona na planie niewielkiego (14m2) prostokąta, od strony zachodniej zamknięta trójbocznie. Obiekt jest podpiwniczony. W jego dolnej części znajduje się krypta grobowa. Kaplica pokryta jest dachem dwuspadowym.

Kaplica w całości jest murowana. Jej wnętrze jest tynkowane, natomiast w części zewnętrznej widoczne są ciosy kamienne wykonane z piaskowca. Z tego samego materiału wykonano także detale architektoniczne oraz rzeźbiarskie. Jest ona obiektem jednokondygnacyjnym. We wnętrzu więźba dachowa jest niewidoczna, występuje sklepienie typu żebrowego. Dach kaplicy pokryty jest papą. Posadzka czarno-biała, wykonana w układzie rombowym z marmuru. Z piaskowca wykonana została płyta usytuowana pod ołtarzem i stanowiąca wejście do krypty.

Fasada obiektu, skierowana ku wschodowi, jest jednoosiowa. Wyposażona w portal poprzedzony dwoma stopniami, z kratą. Wyposażony on został w maswerk w postaci trzech trójliści. Ponad portalem umieszczono banderolę z napisem „Familie Klausa/1870”. Nad banderolą znajduje się rozeta z dekoracją maswerkową. Elewacja zachodnia jest trójboczna. W każdym z boków umieszczone jest okno. Boki są oddzielone od siebie szkarpami. Elewacje południowa i wschodnia są takie same. Można je określić, jako dwuosiowe, podzielone trzema szkarpami. Szkarpy zwieńczone pinaklami (jednego, od strony północnej brak).

Wnętrze kaplicy jest dwuprzęsłowe. Podział wyznaczają służki z niewielkimi kapitelami. Część ołtarzowa zamknięta trójbocznie, każda z nich wyposażona w okno.

Na wyposażenie kaplicy składa się niewielki ołtarz. Złożony jest on z mensy i krucyfiksu. Wykonany został w stylu neogotyckim. Tuż za portalem, po prawej stronie, stoi czarna stella nagrobna Ernesta Breslera.

Obiekt stanowi własność prywatną. Kwestie udostępnienia należy ustalać z jego zarządcą.

Opr. Ewelina Śmigiel, 14-09-2018 r.