Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. św. Wawrzyńca


kościół pocz. XIV w. Mingajny

Adres
Mingajny, 35

Lokalizacja
woj. warmińsko-mazurskie, pow. lidzbarski, gm. Orneta - obszar wiejski

Datowany na pocz.XIV w.kościół parafialny w Mingajnach stanowi ciekawy przykład architektury sakralnej.

Na przestrzeni wieków wielokrotnie przebudowany, przez co obecna bryła świątyni różni się znacznie od pierwotnego kształtu. Uważany za największy kościół wiejski na Warmii.

Historia

Pierwsze wzmianki o kościele w Mingajnach pochodzą z przywileju lokacyjnego wsi z 1311 roku. W dokumencie z 1338 roku wspomniano o miejscowym proboszczu. Istniał tu wówczas drewniany kościół, który strawił pożar. W jego miejscu, w latach 1350-1375, wzniesiono budowlę murowaną. W późniejszych wiekach była ona wielokrotnie remontowana: po raz pierwszy po zniszczeniach wojennych w latach 1688-1689, następnie w 1717 roku wyremontowano wieżę, a w latach 1899-1901 kościół całkowicie przebudowano i powiększono. W trakcie tych ostatnich prac podwyższono i zasklepiono nawę, podwyższono wieżę, dobudowano prezbiterium i szeroki transept. Po zakończeniu prac, w dniu 1 czerwca 1904 roku, kościół został konsekrowany przez biskupa pomocniczego Edwarda Herrmanna. W 1931 roku przebudowano szczyty transeptu. Kościół ucierpiał pod koniec II wojny światowej, ale w kolejnych latach szkody usunięto.

Opis

Jest to budowla orientowana, murowana z cegły, wzniesiona na planie krzyża. Od strony zachodniej przylega do niej kwadratowa wieża z kruchtą. W wyższych kondygnacjach wieży umieszczono smukłe wnęki z oknami. Wieżę przykryto czterospadowym dachem. Ściany korpusu budowli zwieńczone są szczytami sterczynowo-schodkowymi. Przy ścianie północnej znajduje się stara, gotycka zakrystia.

Znaczna część wystroju świątyni pochodzi z okresu jej przebudowy. W główny ołtarz, neogotycki, wmontowano wówczas tryptyk z około 1520 roku, z wcześniejszego ołtarza. Boczne ołtarze: renesansowy św. Józefa i barokowy św. Mikołaja. W kruchcie pod wieżą znajduje się duży krucyfiks z XVII wieku.

Oprac. Maria Dzieciątek

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: neogotycki

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_28_BK.146808, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_28_BK.241633