Historia

Kościół św. Antoniego w Męcinie powstał w 1685, w miejscu starszej świątyni (parafia wzmiankowana 1325), która w XVI w. służyła jako zbór protestancki; do Kościoła katolickiego powróciła w 1605. Ze względu na złu stan techniczny kościół rozebrano i postawiono nowy, obecny. W XVIII w. do nawy dobudowano wieżę i kaplicę (od południa). W 1888 wnętrze ozdobiono polichromią, odnowioną w 1982. Od 2006, od konsekracji nowej świątyni, pełni rolę kościoła pomocniczego. W 2014 rozpoczęto remont obiektu.

Opis

Kościół jednonawowy, konstrukcji zrębowej, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Kruchta i główne wejście w przyziemiu kwadratowej wieży-dzwonnicy (konstrukcja słupowa). Ściany nawy i prezbiterium szalowane od zewnątrz pionowymi deskami oraz wzmocnione lisicami. Ciekawostką jest zegar na północnej ścianie wieży element rzadko spotykany w architekturze drewnianej. Blaszany dach siodłowy nakrywa nawę i prezbiterium. Poddasze, od południa, doświetlone w formie tzw. wolich oczu. Wnętrze nakryte jest stropami płaskimi i ozdobione polichromią z 1888 r. W świątyni znajdują się ołtarze późnobarokowe z XVIII w.: w głównym obraz Ecce Homo, w bocznych wizerunki Matki Boskiej Różańcowej i św. Antoniego. Warto zwrócić uwagę na barokową drewnianą chrzcielnicę kielichową z XVII w. - Rokokową ambonę zdobią wizerunki czterech Ewangelistów. W środkowej części się pozorne drzwi z kapitelami z liści akantu i wizerunkiem Chrystusa jako Dobrego Pasterza. Neorenesansowy chór pochodzi z 1895. Pod świątynią krypta grobowa rodziny Gostkowskich, dawnych właścicieli wsi. Na wieży kościoła znajduje się zabytkowy dzwon z 1711 roku. Na jego płaszczu widnieje plakietka z Matka Bożą i Dzieciątkiem, a także herb Gdańska i inicjały ludwisarza Absaloma Wittwercka. Wśród zabytków rzeźby i obrazy, np. rzeźba Św. Jana Nepomucena z połowy XVIII w. Obrazy: Chrystus Ecce Homo XVII w., Chrystus i Apostołowie XVIII w. dwustronny obraz: św. Anna Samotrzeć i Męczeństwo św. Wojciecha XVI w., św. Jan Kanty, Św. Barbara XVII w., Św. Jerzy XVII w., św. Stanisław Kostka z 1715 roku, stacje Drogi Krzyżowej sprowadzone z Wiednia w 1875 roku i inne. Cennymi rzeźbami są: krucyfiks gotycki z XV wieku oraz trzy inne krucyfiksy barokowe. Świątynię otacza kamienny mur, wzniesiony w 1782.

Obiekt dostępny. Dni powszednie 6:30, 18:00. Niedziele i święta - 7:00, 9:00, 11:00, 16:00. otwarty latem (1 V-30 IX) w ramach Szlaku Architektury Drewnianej.

Oprac. Roman Marcinek, OT NID w Krakowie, 20.03.2015 r.