Historia

Pierwszy kościół w Marcinkach wzmiankowany został w 1535 roku. Obecny, pw. Świętej Trójcy wzniesiony został w 1803 roku. W 1830 r. został ozdobiony polichromią, która odnowiono w 1897 roku. W czasie II wojny światowej Niemcy zrabowali z kościoła m. in. kielich, monstrancję, ornaty, bieliznę kościelną, świeczniki i chorągwie. Świątynia została wyremontowana w latach 1930 oraz 1975.

Opis

Wieś Marcinki położona jest w odległości 11 km na pd. zach. od Ostrzeszowa. Kościół jest budynkiem drewnianym, konstrukcji zrębowej. Orientowany, jednonawowy, zbudowany z drewna na planie prostokąta na kamienno-ceglanej podmurówce. Niższe od nawy, krótkie prezbiterium z dobudowaną od pn. boczną zakrystią jest zamknięte prostokątnie. Od pd. do nawy przylega kruchta. Niska wieża, konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu, o lekko pochylonych ścianach, nakryta blaszanym dachem namiotowym, przylega do nawy od zachodu. Dwukalenicowy dach z szerokim okapem oraz drewnianą, okrągłą wieżyczką na sygnaturkę z latarnią i blaszanym, cebulastym hełmem pokryty jest gontem. We wnętrzu m. in. późnorenesansowy ołtarz, ozdobna belka tęczowa z barokową Grupą Ukrzyżowania z 2 poł. XVIII w. oraz częściowo zachowana ludowa polichromia z ok. 1830 r. Otoczenie kościoła jest zadrzewione, wydzielone współczesnym ogrodzeniem.

Kościół dostępny dla zwiedzających z zewnątrz.

Oprac. Tomasz Łuczak, 16-11-2015 r.