kaplica mennonicka, ob. kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa - Zabytek.pl
kaplica mennonicka, ob. kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Adres
Mała Nieszawka, Toruńska 184
Lokalizacja
woj. kujawsko-pomorskie, pow. toruński, gm. Wielka Nieszawka
kuj.-pom. (zachowany także murowany, pomennonicki dom modlitwy w Mątawach, gm. Nowe ). Obok istniejących cmentarzy mennonickich świadczy o obecności na tych terenach osadnictwa holenderskiego.
Historia
Budynek domu modlitwy został wzniesiony w 1890 r. (pierwszy poświadczony źródłowo dom modlitwy wyświęcony został w 1778 r., ale uległ spaleniu w 1889 r.) dla potrzeb związku wyznaniowego mennonitów, osiadłych w początkach XVII w. na terenach nadwiślańskich w okolicach Torunia. Autorem projektu i wykonawcą był bliżej nie znany budowniczy (być może pochodzenia mennonickiego) Kienow z Torunia. Uroczystego poświęcenia nowej świątyni dokonał 2 listopada 1890 r starszy gminy Hans Foth. Ostatnie nabożeństwo mennonickie odbyło się 23 sierpnia 1944 r., następnie większość osadników wyemigrowała do Niemiec. W 1945 r. przejęty został przez Kościół Katolicki i stanowi centrum parafii w Małej Nieszawce.
Opis
Kościół usytuowany na sztucznym pagórku, w centrum wsi Mała Nieszawka, przy ul. Toruńskiej. Orientowany, wzniesiony na rzucie prostokąta z trójbocznie zamkniętą częścią prezbiterialną od strony wschodniej. W narożniku pd.-zach. z wydzieloną małą zakrystią, od frontu węższa kruchta wejściowa. Korpus nawowy i kruchta kryte osobnymi dwuspadowymi dachami, prezbiterium trójspadowym. Sygnaturka daszkiem ostrosłupowym zwieńczonym krzyżem (wcześniej chorągiewką z datą 1890). Kościół wzniesiony w konstrukcji zrębowej, na kamiennej podmurówce, nieszalowany.
Elewacje boczne trójosiowe z prostokątnymi otworami okiennymi. We wschodnim boku zamknięcia prezbiterialnego okulus. Narożniki trójbocznego zamknięcia kościoła szalowane deskami imitującymi pilastry (z bazą i kapitelem). Kruchta wejściowa zwieńczona trójkątnym szczytem z ażurową dekoracją. Budynek wieńczy mała wieżyczka, nakryta wysokim daszkiem czterospadowym nadająca budynkowi formę bardziej reprezentacyjną, bogatszą i nawiązującą do formy XIX -wiecznych murowanych domów modlitwy z terenu Żuław. Wnętrze jednoprzestrzenne, kryte drewnianym stropem belkowym, ściany brusowe, podłoga drewniana. Zabytkowe wyposażenie kościoła jest bardzo skromne i tworzy je obraz z przedstawieniem Chrystusa ukrzyżowanego z panoramą Torunia w tle.
Dostęp do zabytku ograniczony. Obiekt dostępny podczas nabożeństw.
Opr. Marzenna Stocka, OT NID w Toruniu, 12-12-2017
Rodzaj: kaplica
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
drewniane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_04_BK.124805, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_04_BK.228824