Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

ratusz - Zabytek.pl

ratusz


ratusz 1522 - 1523 Lwówek Śląski

Adres
Lwówek Śląski, Plac Wolności 1

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. lwówecki, gm. Lwówek Śląski - miasto

Wielofazowa budowla z czytelnymi cechami gotyckimi i renesansowymi, będącymi efektem przebudowy dokonanej w pocz.

XVI w. przez Wendela Roskopfa. Rozbudowana w początkach XX w. w stylu wczesnego modernizmu pod kierunkiem Hansa Poelziga, pozostaje wyjątkowym przykładem dobrej klasy renesansowej śląskiej architektury mieszczańskiej, a zarazem dziełem wybitnego architekta 1 poł. XX w.

Historia

Ratusz wzmiankowany w 1341 r., rozbudowany do obecnej długości ok. 1480 r. Wieża dostawiona najprawdopodobniej ok. roku 1430. Przebudowany w latach 1500-03 i 1522-24 (zapewne po pożarze z 1518 r.), wg projektu Wendela Roskopfa, przy udziale mistrzów budowlanych Hansa Richtera i Paula Schneidera z Lubania oraz Thomasa i Hansa Lindenerów. Kolejna przebudowa w latach 1546-47. Remonty dachu i hełmu wieży: 1674, 1690, 1740, 1753 i 1770. Budynek modernizowany w latach 1746-48 i w 2 ćw. XIX w. W okresie 1903-05 - przebudowa i rozbudowa wg projektu Hansa Poelziga, z udziałem Ignatiusa Taschnera oraz przy współudziale w projektowaniu wyposażenia wnętrz uczniów i wykładowców wrocławskiej Szkoły Sztuki i Rzemiosła Artystycznego pod kierunkiem Theodora von Gosena: Maxa Wislicenusa, Hansa Rossmanna i Wandy Bibrowicz. Remontowany w latach 1955-58 i 1991-92, a także na pocz. XXI w.

Opis

Budynek usytuowany w centrum miasta, na zachód od bloku śródrynkowego. Dwukondygnacyjna, murowana z kamienia i cegły budowla z dwupoziomowym poddaszem użytkowym, oparta na planie wydłużonego prostokąta o dłuższej osi przebiegającej ze wschodu na zachód. Sylweta rozczłonkowana, ze zróżnicowanymi bryłami traktu północnego i półkolistym ryzalitem klatki schodowej przy narożniku wschodnim. Kryta dachami dwuspadowymi z dwoma rzędami lukarn. Od zachodu wysoka wieża: dołem kwadratowa z galerią, wyżej walcowata, przechodząca w ośmioboczną, nakryta hełmem z prześwitem. Elewacje tynkowane, o bogatej dekoracji kamieniarskiej. Od południa przypory. Wieża licowana regularnymi ciosami piaskowca, z gotyckim detalem: m.in. kamiennym godłem z dawnego domu kupców w postaci tarczy herbowej trzymanej przez dwóch giermków. Otwory okienne o zróżnicowanej wielkości i wykroju, od południa znacznych rozmiarów, pojedyncze i zdwojone, osadzone w kamiennych, dekorowanych maskami i motywami roślinnymi pilastrowych obramieniach, a w partii piętra w opaskach z naczółkami trójkątnymi i odcinkowymi - przedzielone wykuszem. Przy wejściu do sieni reliefy z przedstawieniami figuralnymi o symboliczno-alegorycznym znaczeniu. Elewacja zachodnia dwuszczytowa, częściowo zasłonięta wieżą, z zewnętrznymi schodami do holu na drugiej kondygnacji, zwieńczona schodkowym szczytem (z XV w.), dzielonym trójkątnymi sterczynami i płaskorzeźbionymi gzymsami o motywach zoomorficznych. Część północnej elewacji trójkondygnacyjna, zwieńczona szczytem neorenesansowym. Elewacja północna (z 1905 r.) poprzedzona arkadowym przyziemiem, obejmującym też ryzalit klatki schodowej. Ściany piętra częściowo licowane dachówką. W północno-zachodnim narożniku figura lwa z Bramy Lubańskiej. Elewacja wschodnia ze schodkowym szczytem, dzielonym laskowaniami i gzymsami, z oknami przyziemia opracowanymi jak na elewacji południowej. Układ wnętrz parteru trójtraktowy, z wąską sienią pośrodku (w miejscu dawnego przejścia między kramami), przesklepioną krzyżowo-żebrowo i kolebkowo. W trakcie południowym cztery pomieszczenia: zachodnie (przy wieży) kryte stropem, pozostałe - z Salą Mieszczańską - kryte sklepieniami sieciowymi z krzywoliniowymi żebrami, wsparte na przyściennych filarach, a w dawnej sieni na centralnym filarze ośmiobocznym. Trakt północny (z 1905 r.) pierwotnie z salą targową pośrodku, nakrytą stropem wspartym na dwóch filarach, flankowaną dwiema prostokątnymi przybudówkami i z reprezentacyjną klatką schodową, wspartą w przyziemiu na półkolistym ryzalicie przy wschodniej przybudówce. Na drugiej kondygnacji od południowego zachodu Sala Ławy kryta sklepieniem sieciowym (1522-24), z polichromiami i inskrypcjami z poł. XVI w. W północno-wschodnim narożniku Sala Ślubów (dawny gabinet burmistrza), z różnorodnym wyposażeniem, bogato dekorowana motywami zoomorficznymi, baśniowymi i matrymonialnymi (1905). Na drugiej kondygnacji wieży dawne archiwum sklepione krzyżowo-żebrowo, z głową Chrystusa w zworniku. W sieni, sali targowej i na klatce schodowej wmurowane kamienne epitafia przeniesione z kościoła franciszkanów, m.in. płyta tumby księcia jaworskiego Henryka I i jego żony Agnieszki, z ok. 1350 r.

Wnętrza dostępne w godzinach pracy Urzędu Miasta.

Oprac. Piotr Roczek, 12.06.2015 r.

Dane obiektu zostały uzupełnione przez użytkownika Marcin Korol.

Rodzaj: ratusz

Styl architektoniczny: renesansowy

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.78089, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.93338