„ławy chlebowe i obuwnicze”). Zachował w swojej strukturze elementy późnogotyckie i renesansowe. Jest cennym dokumentem kultury mieszczańskiej.

Historia

Budynek kramów wzniesiony w 1494 r. w miejscu pierwotnego, drewnianego z XIII w. Kilkakrotnie przebudowywany. Część wschodnia rozebrana w 1859 r., detal kamieniarski - godło piekarzy i scena Ukrzyżowania - przeniesiony do północnej kruchty kościoła franciszkanów. Obiekt remontowany w 1957 r. i w latach dziewięćdziesiątych XX w.

Opis

Budynek usytuowany w centrum miasta, w bloku śródrynkowym, w sąsiedztwie ratusza. Murowany z kamienia i cegły. Utrzymany w stylu późnego gotyku z elementami renesansu, ustawiony szczytowo, oparty na planie wydłużonego prostokąta, dwukondygnacyjny z dwupoziomowym poddaszem mieszkalno-użytkowym. Nakryty wysokim, dwuspadowym dachem. W szczytowej elewacji zachodniej ostrołuczny otwór bramy, ujęty w profilowany portal o przenikającym się laskowaniu. Obok prostokątny otwór drzwi wejściowych we wczesnorenesansowym portalu z 1544 r., zwieńczonym wolutowymi spływami i godłem szewców. Otwory okienne prostokątne, rozmieszczone nieregularnie, oprawne w sfazowane kamienne obramienia. Pomiędzy oknami piętra i poddasza godło cechu piekarzy (1494 r.). Wnętrze budynku pierwotnie jednoprzestrzenne w partii przyziemia, wsparte na szeregu filarów.

Budynek dostępny z zewnątrz bez ograniczeń. Mieści lokal handlowy i mieszkania, zwiedzanie możliwe w ograniczonym zakresie, po uprzednim uzgodnieniu z użytkownikami.

Oprac. Piotr Roczek, 11.05.2015 r.