Historia

Zamek w Lubsku ma rodowód średniowieczny. Prawdopodobnie z tego okresu pochodzi podstawa wieży i fragmenty murów zewnętrznych. Możliwe, że gotycka budowla powstała na miejscu rycerskiego gródka, choć nie ma na to pewnego potwierdzenia. Najstarsza udokumentowana wzmianka o zamku, pochodząca z 1588 r., dotyczy jego zakupu przez rodzinę von Kottwitz, właścicieli rezydencji i miasta do poł. XVIII wieku. Przypuszczalnie pod koniec XVI w. Kottwitzowie wznieśli północną część zamku i budynek bramny z przejazdem tworząc rezydencję utrzymaną w duchu renesansu śląskiego Podczas kolejnej przebudowy, dokonanej w 1739 r. przez Friedricha Siegismunda von Bredow, budynek poddano barokizacji i założono park. Do dziś zachowała się przekształcona wówczas ośmioboczna latarnia wieńcząca wieżę. Największym zamianom zamek uległ w XIX i XX w. Na skutek przeprowadzonych wówczas prac budowlanych niemal całkowicie zatarto cechy stylowe. Po II wojnie światowej w zamku działał szpital wojsk radzieckich, później, w latach 1951-1955 dom dziecka, a po kapitalnym remoncie przeprowadzonym w poł. l. 50. XX w. – Dom Opieki Społecznej.

Opis

Zamek jest usytuowany na niewielkim wzniesieniu w północno-zachodniej części starego miasta. Główny wjazd prowadzi przez budynek bramny od strony wschodniej. Na zachód rozciąga się park krajobrazowy ograniczony odnogami rzeki Lubszy. Kamienno-ceglany budynek został założony na planie litery „L” z fasadą zwrócona na wschód. Rozczłonkowaną, asymetryczną bryłę tworzą: dwa dwukondygnacyjne skrzydła nakryte dachami trójspadowymi, trzykondygnacyjna wieża z czterospadowym dachem z ażurową balustradą i wysoka wieża północna zamknięta hełmem z latarnią. Od zach. dostawiono współczesne dobudówki. Fasadę urozmaica ryzalit z wysokimi arkadami zamkniętymi łukiem pełnym, zwieńczony trójkątnym szczytem. Nad wejściem we wsch. ścianie niższej wieży zachowana tarcza herbowa. W pn. części budynku relikty murów średniowiecznych (podstawa wieży i fragmenty murów zewnętrznych).

Dostęp do zabytku ograniczony.

oprac. Anna Jackiewicz, OT NID w Zielonej Górze, 7-12-2017 r.