kościół ewangelicko-augsburski, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Najświętszego Imienia Jezus - Zabytek.pl
kościół ewangelicko-augsburski, ob. rzymskokatolicki parafialny pw. Najświętszego Imienia Jezus
Adres
Łódź, Henryka Sienkiewicza 60
Lokalizacja
woj. łódzkie, pow. Łódź, gm. Łódź
Kościół posiada jednolity wystrój określany w literaturze jako neogotycki. Elementy tego stylu widoczne są w ostrołukowych wykrojach otworów okiennych, maswerkach, witrażach, sklepieniach i kolumnach we wnętrzach, a także w rzucie i bryle.
Historia
W połowie XIX wieku stało się jasne, że obecna świątynia ewangelicka jest zbyt mała aby mogła pomieścić wszystkich wiernych, zapadła więc decyzja o utworzeniu drugiej parafii w mieście. Miejsce pod budowę świątyni zostało wyznaczone dopiero w 1864 r. - działka przy ul. Dzikiej pomiędzy Nawrot i Główną. Kryzys ekonomiczny spowodował, że projekt nie został zrealizowany. Zgoda została wydana przez władze carskie w 1878 r. Wiosną 1880 r. rozpoczęto budowę według projektu Ludwika Schreibera. Dnia 4 października odbyło się uroczyste poświęcenie gotowego kościoła, któremu nadano wezwanie św. Jana. Po 1945 roku świątynia została przejęta przez katolików i przekazana w użytkowanie ojcom jezuitom. Początkowo był to kościół filialny parafii Podwyższenia Świętego Krzyża, w 1950 r. samodzielną parafię erygował bp Michał Klepacz.
Opis
Trójnawowy kościół wzniesiony został we wschodniej pierzei ul. Sienkiewicza na planie krzyża łacińskiego. Od wschodu znajduje się wysunięte prezbiterium flankowane smukłymi wieżami o spiczastych hełmach i parterowymi budynkami zakrystii przekrytymi dachami namiotowymi. Korpus budowli zajmuje rzut prostokątny. Od strony zachodniej wejście główne poprzedzają do świątyni szerokie schody. Oś centralną fasady stanowi strzelista wieża. Części narożne elewacji frontowej zaakcentowano niższymi i węższymi wieżyczkami bocznymi. Artykulację ścian przeprowadzono za pomocą dekoracji wykonanych ze sztucznego kamienia i tynku w jasnym kolorze, wyraźnie kontrastującym z tłem, które stanowią ściany z rdzawoczerwonej cegły. Wewnątrz świątyni widoczne są empory - galerie, stosowane w kościołach wyznania protestanckiego i często obecne w kościołach niemieckich. Ołtarz główny został również wykonany w stylu neogotyckim. We wnętrzu zwracają uwagę na wielobarwne witraże. Do intersujących elementów wyposażenia należą także: detale architektoniczne w postaci licznych łuków, pilastrów i kapiteli, polichromie stropów, drewniana ambona i balustrada przy ołtarzu oraz organy wykonane we Włocławku przez mistrza Biernackiego.
Kościół jest dostępny dla zwiedzających po wcześniejszym ustaleniu terminu w kancelarii parafialnej.
Oprac. Patrycja Podgarbi, OT NID w Łodzi, 15-12-2014 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: neogotycki
Materiał budowy:
ceglane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_10_BK.150916, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_10_BK.163625