Historia

Budynek Nowego Ratusza w Legnicy (do 1945 r. – Liegnitz) wzniesiony został w latach 1902-1905. Wzniesione skrzydło powstało jako pierwsza część realizacji budowy czteroskrzydłowego zespołu z dwoma wewnętrznymi dziedzińcami oraz monumentalną wieżą (planowano dwa etapy budowy). Projekt budowlany całości opracował Paul Oehlmann. Pod budowę nowej siedziby rady miejskiej rozebrano dawne domy oraz fragment murów obronnych z brama miejską. Uroczyste poświęcenie nowego ratusza miało miejsce 8 kwietnia 1905 r. Część pomieszczeń parteru przeznaczono na siedzibę policji; na drugim piętrze urządzono gabinet nadburmistrza, salę posiedzeń magistratu z biblioteką oraz salę posiedzeń rady miejskiej.

Opis

Nowy Ratusz to budowla o cechach neorenesansowych, założona na planie litery L, czterokondygnacyjna, z poszczególnymi skrzydłami nakrytymi wysokimi dwuspadowymi dachami, z prześwitową wieżyczką z hełmem ponad skrzydłem północnym. Od strony ul. św. Piotra oraz Pl. Słowiańskiego elewacje z bogatą dekoracją architektoniczno-rzeźbiarską. Elewacje na piaskowcowym, rustykalnym cokole, otwory drzwiowe oraz okienne o zróżnicowanych kształtach i obramieniach. W elewacji północnej dwa wolutowe, dwukondygnacyjne szczyty oraz narożny wykusz. Obecne wejście główne znajduje się w elewacji zachodniej (pierwotnie w elewacji północnej), w której – na osi – wykusz. Dekoracja rzeźbiarska elewacji nawiązuje do historii miasta, zawiera m.in. elementy heraldyczne. Zachowany jest również częściowo pierwotny wystrój wnętrz w postaci balustrad, kolumn, elementów płaskorzeźbionych. Zachowana również część wyposażenia dawnego gabinetu nadburmistrza oraz sali posiedzeń magistratu.

Obecnie przed budynkiem znajduje się fontanna z pocz. XX w., z wykonaną z brązu rzeźbą chłopca z łabędziem, przeniesioną z parku miejskiego.

Zabytek dostępny.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 25.01.2016 r.