Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół staroluterański pw. Marcina Lutra - Zabytek.pl

kościół staroluterański pw. Marcina Lutra


kościół 1847 r. Legnica

Adres
Legnica, Zofii Kossak 9

Lokalizacja
woj. dolnośląskie, pow. Legnica, gm. Legnica

Utrzymany w formach neoromańskich kościół imienia Marcina Lutra, obecnie cerkiew prawosławna Zmartwychwstania Pańskiego, jest jedyną w obszarze Tarninowa budowlą sakralną, wzniesioną w okresie poprzedzającym intensywny rozwój dzielnicy pod koniec XIX w.

i na pocz. XX w.

Historia

Budynek kościoła imienia Marcina Lutra wzniesiony został w 1847 r. na tyłach zabudowy ul. Jaworzyńskiej w Legnicy (do 1945 r. – Liegnitz) z inicjatywy Ludwika Otto Ehlersa – pastora gminy staroluterańskiej. Budowla konsekrowana została 3.10.1847 roku. Z okazji 65-lecia istnienia kościół został gruntownie odnowiony w 1912 roku. Wówczas – według projektu architekta Artura Wernera wzniesiono wieżę (poświęcona 22.09.1912 r.). W Archiwum Państwowym w Legnicy zachował się także projekt domu pastora przy kościele – budynku dwukondygnacyjnego, usytuowanego kalenicowo przy ul. Jaworzyńskiej (obecnie w tym miejscu niezabudowany plac).

W 1975 r. kościół został przejęty przez parafię prawosławną w Legnicy. W latach 1976-77 przeprowadzone zostały prace adaptacyjne. W 1977 r. powódź spowodowała konieczność przeprowadzenia kolejnych prac remontowych. Cerkiew konsekrowano w 1983 roku.

Opis

Kościół jest budowlą murowaną, wzniesiony został na rzucie wydłużonego prostokąta na osi północ-południe z trójbocznie zamkniętym prezbiterium od strony północnej. Korpus kościoła nakryty jest dachem dwuspadowym z sygnaturką zwieńczoną cebulastym hełmem. Od południa w bryłę kościoła wtopiona została czworoboczna, III-kondygnacyjna wieża nakryta hełmem o kształcie czworobocznego, łamanego ostrosłupa. Po obu stronach wieży znajdują się bliźniacze aneksy nakryte dachami pulpitowymi. Elewacje boczne kościoła 6-osiowe, zakomponowane zostały rytmicznie, podzielone pasami lizenowymi, pomiędzy którymi  umieszczono półokrągło zamknięte okna ujęte profilowanymi opaskami. Elewacje kościoła oraz wieży zwieńczone zostały konsolowym gzymsem koronującym. Wejście główne do kościoła znajduje się w elewacji południowej wieży, ujęte zostało obramieniem zamkniętym trójkątnym frontonem, z krzyżem w zwieńczeniu. We wnętrzu świątyni znajduje się ikonostas z 1891 r. przeniesiony z cerkwi Narodzenia Najświętszej Marii Panny we Włodawie.

Zabytek dostępny.

Oprac. Bogna Oszczanowska, OT NID we Wrocławiu, 18.10.2017 r.

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: neoromański

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_02_BK.307597, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_02_BK.171255