Historia

Zamek został wybudowany po 1350 r. przez zakon joannitów na sztucznie usypanym wzniesieniu, w przesmyku pomiędzy jeziorami Trześniowskim i Łagowski. Było to założenie o planie czworokąta, otoczone murem. W zachodniej części mieściła się część mieszkalna, a w pł.-wsch. narożniku wieża. Wzgórze zamkowe otoczone było dodatkową linią murów z półokrągłymi, małymi bastejami, o funkcji nie tylko obronnej, ale też oporowej. Na XVI stulecie datuje się basztę bramną oraz skrzydło północne. W trakcie wojny trzydziestoletniej zamek, opanowany przez Szwedów, oblegały wojska brandenburskie. Wojenne zniszczenia odbudowano, dostawiając skrzydło południowe i nadając budynkowi, z wyjątkiem wieży, formę barokową. W 1712 r. wzniesiono skrzydło wschodnie, zamykając dziedziniec. Następnie, w 1734 r. powstała 22 metrowa szyja wejściowa. Po kasacji zakonu, w 1810 r. dobra joannitów przeszły na własność państwa pruskiego. Zamek przejęli prywatni właściciele, których do 1945 r. było kilku, m.in. gen. F. von Zastrow, von Puechler-Limburg. Po II wojnie światowej zamek pełnił funkcję Domu Pracy Twórczej, a po generalnym remoncie w latach 1966-1971 został przystosowany na hotel, który działa do dziś.

Opis

Jest to budowla murowana z cegły i częściowo z kamienia, założona na planie zbliżonym do kwadratu, czteroskrzydłowa z wewnętrznym, prostokątnym dziedzińcem, dwukondygnacyjna. W pł.-zach. narożniku znajduje się wieża, w dolnej części kwadratowa, wyżej przechodząca w cylindryczną, zwieńczona krenelażem. Wejście do zamku prowadzi przez długą szyję bramną ze schodami o 51 stopniach. Zachowała się gotycka sala, mieszcząca się na parterze w zachodniej części, przekryta sklepieniem krzyżowo-żebrowym wspartym na filarze. Prawdopodobnie spełniała funkcję refektarza, obecnie jest to restauracja. Także piwnice poniżej przetrwały w oryginalnej gotyckiej formie. Na piętrze, w tzw. sali rycerskiej, znajduje się kominek z ok. 1740 r., z dekoracyjnie opracowanym herbem jednego z komandorów zakonu, Adama Ottona von Vierek. Mury otaczające wzgórze zamkowe są wzmocnione XVI-wiecznymi bastejami oraz w południowej części zaopatrzone w machikuły.

Zabytek dostępny.

oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 30-10-2014 r.