Historia

Brama Polska została wzniesiona w XV w., na miejscu starszej, XIV-wiecznej, zapewne drewnianej. Stanowiła element obwarowań miejskich, będących trzecią linią obrony obok zamku z wieżą warowną i jego murów obronnych. W XVII i XIX stuleciu była remontowana i częściowo przebudowana, zaadaptowano ją na cele mieszkaniowe. W XIX w. otwory strzelnicze zastąpiono oknami. Po II wojnie światowej budynek pozostawał niezamieszkany. Od lat 60. XX w. w budynku mieściło się schronisko prowadzone przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajobrazowe. Na przeł. XX i XXI wieku przejęty w użytkowanie przez Polski Związek Wędkarski i zaadaptowany na pokoje gościnne po generalnym remoncie.

Opis

Brama Polska znajduje się we wschodniej części średniowiecznego układu, na terenie podzamcza, nad ul. Kościuszki. Została wzniesiona w stylu gotyckim. Jest to obiekt murowany z cegły, z partią poddasza wykonaną w konstrukcji szachulcowej. Został wzniesiony na planie prostokąta, o zwartej, dwukondygnacyjnej bryle, z użytkowym poddaszem, niepodpiwniczony, przekryty wysokim dachem naczółkowym o pokryciu z dachówki ceramicznej karpiówki. W części środkowej na poziomie pierwszej kondygnacji znajduje się przejazd zamknięty ostrołukowo, przekryty drewnianym stropem. Elewacje są ceglane, nieotynkowane, bez detalu architektonicznego. W szczytach elewacji bocznych widoczna konstrukcja szachulcowa. Wejście do budynku mieści się na elewacji północnej, od strony zamku, po stronie wschodniej, zamknięte łukiem odcinkowym.

Dostęp do zabytku jest ograniczony. Obiekt dostępny z zewnątrz.

oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 27-10-2014 r.