Gotycka świątynia zachowała się w niemal niezmienionej postaci.

Historia

Budynek został wzniesiony na pocz. XIV w. jako kościół przyszpitalny. Początkowo była to mała budowla o wielkości dzisiejszego prezbiterium. Na 1. poł. XVI w. datuje się jego przebudowę - z tego czasu pochodzi sklepienie sieciowe w prezbiterium, które zastąpiło drewniany strop. W okresie, gdy kościół należał do protestantów - w latach 1526-1653 - został powiększony o obecną nawę, przekrytą stropem. Prawdopodobnie w 2. poł. XVII w. w ścianie południowej przemurowano okna pierwotnie zamknięte ostrołukowo oraz przebito dwa boczne otwory wejściowe. W roku 1964, 1979 i 1992 przeprowadzano remont elewacji.

Opis

Kościół jest usytuowany kalenicowo w zwartej zabudowie północnej pierzei ul. 1 Maja, za murami miejskimi, orientowany. Został wzniesiony w stylu gotyckim. Jest to budowla murowana z kamienia polnego i cegły, o jednonawowym korpusie na rzucie prostokąta, do którego przylega prezbiterium, również o prostokątnym planie, z uskokowymi przyporami spinającymi. Przy północnej ścianie prezbiterium znajduje się prostokątna zakrystia. Bryła kościoła jest dwuczłonowa, z szerszym i wyższym korpusem nawowym. Nawę nakrywa dach trójspadowy, prezbiterium - dwuspadowy, a zakrystię - pulpitowy. Pokrycie dachu stanowi dachówka ceramiczna, karpiówka. Wnętrze zostało przekryte sklepieniem sieciowym w prezbiterium, kolebkowym z lunetami w zakrystii i drewnianym stropem w nawie. Elewacje są otynkowane, z wyjątkiem wschodniego szczytu i przypór, przeprute oknami zamkniętymi półkoliście lub ostrołukowo, w partii prezbiterium większe niż w korpusie nawowym. Elewację wschodnią zwieńcza trójkątny szczyt wypełniony blendami. W kościele znajduje się barokowe i regencyjne wyposażenie, m.in. ołtarz główny, ambona, plafon ze sceną Koronacji Marii na stropie nawy, empora organowa.

Zabytek dostępny. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym.

oprac. Marta Kłaczkowska, OT NID w Zielonej Górze, 1-10-2014 r.