kościół filialny pw. św.św. Filipa i Jakuba - Zabytek.pl
kościół filialny pw. św.św. Filipa i Jakuba
Adres
Koza Wielka
Lokalizacja
woj. wielkopolskie, pow. kępiński, gm. Perzów
Wieża o konstrukcji słupowo-ryglowej, oszalowana i zwieńczona dachem o kształcie stożka przylega do niego od zachodu. Usytuowana na wzgórzu świątynia otoczona jest cmentarzem.
Historia
Pierwszy kościół wzmiankowany w 1376 r. Od XVI w., aż po 1638 rok kościół znajdował się w rękach protestantów. Na przełomie XVII/XVIII w. zbudowano obecny kościół drewniany o konstrukcji zrębowej; wieża konstrukcji słupowo-ryglowej; dach kościoła pokryty gontem, wieża i sygnaturka blachą. W latach 1883-1884 miała miejsce gruntowna restauracja kościoła, a w 1927 r. remont. W 1963 r. konserwowano polichromie. W 1996 r. wymieniono części więźby dachowej oraz gontu, wykonano podmurówki w miejsce drewnianej zgniłej podwaliny, nastąpiła wymiana podłóg i ich izolacja. W 2003 r. dokonano konserwacji i remontu ścian kościoła.
Opis
Wieś Koza Wielka usytuowana jest ok. 16 km na zachód od Kępna, przy drodze Syców - Domasłów - Miechów, przy samej granicy powiatu i województwa. Nieopodal przebiega granica pomiędzy woj. wielkopolskim i dolnośląskim. Kościół z przyległym cmentarzem zajmuje wzgórze na zachodnim skraju wsi. Teren cmentarza o zarysie zbliżonym do trapezu, ogrodzony metalowym nowym płotem na podmurówce. Od zachodu graniczy z drogą do Sycowa, a z pozostałym stron otaczają go pola uprawne. Wejście na cmentarz i do kościoła prowadzi przez bramę i furtkę znajdujące się w narożu południowo-zachodnim. Teren cmentarza porośnięty starodrzewem liściastym. Na cmentarzu znajduje się krzyż z 1901 r. oraz nagrobki z 1 ćw. XX wieku.
Orientowany, drewniany kościół o konstrukcji zrębowej, zwanej też wieńcową, na zewnątrz oszalowany i wzmocniony lisicami, na podmurówce ceglanej, otynkowanej. Podmurówka została wykonana w latach 90. XX wieku, pierwotnie podwalina była drewniana. Od zachodu do kościoła dostawiona wieża, o ścianach pochyłych, konstrukcji słupowo-ryglowej, oszalowana. Niewielka świątynia zbudowana na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, z wydłużonym, nieco węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Od południa przylega do nawy kruchta, a od północy zakrystia, murowane i otynkowane. Zwieńczenie wieży kościoła w kształcie stożka pokrytego blachą, podobnie jak ośmiobocznej z baniastym hełmem sygnaturki. Pozostałe dachy kościoła kryte drewnianym gontem. Dach nad nawą o jednej kalenicy, z wydatnym okapem nad prezbiterium
Wnętrze kościoła nakrywa strop belkowy z podsufitką, nad chórem obity deskami. Od zachodu drewniany chór muzyczny na słupach. Ołtarze główny i dwa boczne oraz ambona pochodzą z poł. XIX w. Chór muzyczny do niedawna zdobiły gotyckie płaskorzeźby ze skrzydeł tryptyku, z przedstawieniem św. Weroniki, św. Zofii, św. Piotra, św. Bartłomieja, św. Jana Ewangelisty oraz św. Jakuba Starszego. XV-wieczne arcydzieła przeniesione zostały do Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu.
Obiekt dostępny dla zwiedzających. Możliwość zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu. Bliższe informacje na temat parafii oraz godziny Mszy Św. są podane na stronie internetowej parafii w Domasławie i diecezji kaliskiej: www.diecezja.kalisz.pl
Oprac. Teresa Palacz, OT NID w Poznaniu, 20.03.2015 r.
Rodzaj: kościół
Styl architektoniczny: nieznana
Materiał budowy:
drewniane
Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków
Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_BK.155991, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_30_BK.56854