Opis

Budowę świątyni według projektu architekta Tomasza Dziekońskiego z Warszawy rozpoczęto w roku 1930 roku, z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Adama Łukasiewicza, którą ukończono w 1935 roku.

Kościół zbudowany jest w stylu neobarokowym z czerwonej cegły, jednonawowy z transeptem w kształcie krzyża łacińskiego, zwrócony na zachód. Długość kościoła wynosi 43m, zaś szerokość w nawie 10m i w transepcie 25m. Na zewnątrz ściany podparte są pilastrami. Sklepienie jest kolebkowe, zaś okna sklepione łukowo.

Witraże według projektu Józefa Kasaraba wykonała firma „S.G. Żeleński” z Krakowa w 1935 roku.

Ołtarz główny wykonany został w stylu barokowym przez Wytwórnię Robót Kościelnych Z. Węgrzeckiego w Warszawie w 1943 roku. W części centralnej umieszczone są trzy obrazy (jeden za drugim) malowane farbą olejną na płótnie. Umieszczony na stałe obraz Matki Bożej Częstochowskiej namalowany w 1958 roku przez S. Gawłowskiego; na pierwszej zasuwie obraz św. Józefa wykonany w 1947 roku i na drugiej zasuwie obraz Najświętszego Serca Jezusa namalowany przez B. Rutkowskiego z Częstochowy w 1944 roku. Nad obrazami jest krucyfiks i symbol Ducha Świętego, zaś po bokach znajdują się figury św. Piotra i św. Pawła. Tabernakulum rozbudowane architektonicznie wraz z ołtarzem jest odsunięte od nastawy. W ołtarzu zostały złożone relikwie męczenników: św. Proba i św. Innocentego.

Drewniana ambona zawieszona na ścianie transeptu wykonana została przez L. Książyńskiego z Kielc. Na balustradzie widnieją rzeźby czterech Ewangelistów (św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza, św. Jana) i symbole cnót Boskich (wiary, nadziei i miłości). Pod daszkiem umieszczona została płasko-rzeźba gołębicy (symbolu Ducha Świętego), zaś nad daszkiem – figura św. Michała Archanioła.

Polichromia została wykonana w latach 1984-1986 przez Kazimierza Wdowskiego z Radomia.

Obecne piętnastogłosowe organy wykonane zostały w 1935 roku przez Zygmunta Kamińskiego z Warszawy.

Oprac. Mariusz, 04.2023 r.