Poznaj lokalne zabytki


Wyraź zgodę na lokalizację i oglądaj zabytki w najbliższej okolicy

Zmień ustawienia przeglądarki aby zezwolić na pobranie lokalizacji
Strona korzysta z plików cookies. Dowiedz się więcej.

kościół parafialny pw. Świętej Trójcy - Zabytek.pl

kościół parafialny pw. Świętej Trójcy


kościół XVIII w. Korfantów

Adres
Korfantów, Opolska 1

Lokalizacja
woj. opolskie, pow. nyski, gm. Korfantów - miasto

Kościół w Korfantowie stanowi przykład budowli, w której połączona została wczesnogotycka wieża z zachowanym, średniowiecznym detalem kamieniarskim i barokowym zwieńczeniem z neobarokową bryłą zaprojektowaną i powstałą na początku XX wieku wraz z kompletem wyposażenia.

Historia

Pierwsze wzmianki o kościele w Korfantowie pochodzą z spisu dziesięcin z 1335 roku. Kościół został prawdopodobnie zbudowany na przełomie XIII i XIV wieku (z tego okresu pochodzi dolna kondygnacja wieży). Od 1564 roku, tj. od kiedy panem Korfantowa był Adam Gotsch, do roku 1629 kościół był administrowany przez protestantów. W 1751 roku nadbudowano wieżę i zwieńczono ją barokowym hełmem z latarnią. Gruntowna przebudowa kościoła miała miejsce dopiero na początku XX wieku. W 1908 roku rozebrana została nawa kościoła i postawiona nowa wg projektu Schylka z Nysy; prezbiterium przebudowano w 1925 roku. Kościół został konsekrowany 11 czerwca 1911 roku.

Opis

Kościół znajduje się w północno-zachodniej części miejscowości na niewielkim wzgórzu przy ulicy Opolskiej. Od strony północnej i zachodniej otoczony jest murowanym z kamienia i cegły ogrodzeniem. Po południowej stronie wzgórza znajdują się schody. Świątynia jest orientowana. Zbudowana została na planie zbliżonym do krzyża rzymskiego z czworoboczną wieżą zachowaną z wczesnogotyckiej budowli, krótkim, prosto zakończonym prezbiterium i licznymi dobudówkami o zróżnicowanym kształcie, które wtopione są w bryłę kościoła. Kościół jest murowany z cegły, otynkowany z elewacjami zdobionymi bogatą dekoracją w formie opasek wokół zróżnicowanych wielkością i kształtem otworów okiennych i drzwiowych, pilastrów, wolut i naczółków o różnych profilach. Od zachodu znajduje się czterokondygnacyjna wieża z narożnymi, sięgającymi trzeciej kondygnacji skarpami i wczesnogotyckim, uskokowym portalem na osi. Ostatnia kondygnacja wieży z czworobocznej przechodzi w znacznie węższą ośmioboczną. Zwieńczona jest gzymsem o linii falistej i nakryta hełmem z latarnią. Pozostałe ramiona krzyża zwieńczone są szczytami o linii wklęsło-wypukłej z wolutami, a od północy i południa z otworami okiennymi rozmieszczonymi w trzech poziomach. Po stronie południowej, na osi znajduje się rozbudowany, neobarokowy portal flankowany kolumnami. Jego zwieńczenie stanowi ornamentalna dekoracja z płaskorzeźbą Oka Opatrzności w kartuszu i znajdującą się poniżej gołębicą. Nawy kościoła nakryte są dachami dwuspadowymi o różnej linii kalenicy, przybudówki zaś kryte są dachami wielopołaciowymi i stożkowymi. We wnętrzu ramiona północne, zachodnie i wschodnie kościoła połączone są spinającymi je emporami o falistej linii balustrad. Balustrady, filary, sklepienie oraz ściany pokryte są dekoracją sztukatorską. Wyposażenie świątyni pochodzi głównie z początku XX wieku i zostało wykonane do tego konkretnego wnętrza o czym mogą świadczyć znajdujące się przy łuku tęczy ambona i nadbudowa chrzcielnicy oraz ołtarze boczne wkomponowane w konchowe wnęki. Z wcześniejszego wystroju zachował się nagrobek Henryka Wacława Nowaka (1681) i epitafium Henryka Schuberta (1591).

Zabytek dostępny.

Oprac. Aleksandra Ziółkowska, OT NID w Opolu, 11.02.2015 r.

 

Rodzaj: kościół

Styl architektoniczny: nieznana

Materiał budowy:  ceglane

Forma ochrony: Rejestr zabytków, Ewidencja zabytków

Inspire id: PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_16_BK.18788, PL.1.9.ZIPOZ.NID_E_16_BK.18640