Okna zostały nieznacznie zmodyfikowane według wzorców barokowych. Od południa do świątyni przylega barokowa kaplica z początku XVIII w. Jednym z najcenniejszych zabytków kościoła jest malowany tryptyk na mensie ołtarza głównego, wykonany w stylu wczesnorenesansowym i ufundowany w 1518 r. przez biskupa Konarskiego. Przedstawia on sceny z życia i męczeńską śmierć św. Stanisława. Pozostałe wyposażenie kościoła pochodzi głównie z epoki baroku.

Historia

Kobylin to jedno z najstarszych miast w Polsce. Po raz pierwszy pojawia się w dokumencie z 1289 roku, wydanym przez biskupa Jakuba Świnkę dla kościoła parafialnego. Prawo magdeburskie miasto otrzymało w 1430 roku od króla Władysława Jagiełły. Właścicielami Kobylina w XIII i XIV wieku byli wojewodowie kaliscy z rodu Kobylińskich herbu Łodzia. W XVI wieku Kobylin znalazł się w posiadaniu rodziny Konarskich herbu Abdank. Kościół parafialny p.w. św. Stanisława MB w Kobylinie, istniał przed rokiem 1289, był to kościół drewniany. Pierwotna świątynia spłonęła na początku wieku XVI. Zbudowany w jej miejscu, ceglany kościół późnogotycki powstał dzięki fundacji biskupa Jana Konarskiego w latach 1512-1518. W końcu wieku XVI lub na początku XVII, do kościoła dobudowano wieżę, około 1701 r. po stronie południowej dobudowano barokową kaplicę Matki Boskiej Różańcowej. W 1757 r. od uderzenia pioruna uległa zniszczeniu wieża i sklepienia w nawie. Po 1936 r. wykuto drzwi w południowej ścianie nawy. 1951-53 podbicie stropów nowymi belkami. 1952-55 konserwacja ołtarza głównego. 1963-65 odnowienie wnętrza. Do 1974 r. naprawiono mury zewnętrzne i szkarpy.

Opis

Kościół parafialny p.w. św. Stanisława Bpa usytuowany jest na północny wschód od rynku, na terenie dawnego cmentarza przykościelnego, obok znajduje się plebania i dom parafialny. Jest budowlą ceglaną, jednonawową, orientowaną, z nieco węższym i niższym prezbiterium zamkniętym wielobocznie. Przy prezbiterium od południa znajduje się zakrystia ze skarbczykiem. Od południa przylega do kościoła barokowa kaplica, wzniesiona na rzucie ośmioboku i nakryta kopułą, z datą 1701. Wewnętrzne ściany kaplicy rozczłonkowane są pilastrami, na zewnątrz naroża opięte pilastrami przełamanymi. Wejście do wnętrza kościoła kobylińskiego prowadzi przez kruchtę. Wnętrze nawy i prezbiterium przykrywają stropy, w kaplicy wznosi się kopuła. Zewnątrz kościół opięty trójuskokowymi szkarpami. Nakryty jest wysokimi dachami dwuspadowymi. Masywna, dwukondygnacjowa wieża, oszkarpowana na narożach, nakryta jest dachem dwuspadowym. Nad wejściem rzeźba św. Stanisława z Piotrowinem, stiukowa, barokowa. We wnętrzu zachowany wysokiej klasy zabytek wczesnorenesansowego malarstwa, tryptyk na mensie ołtarza głównego, ufundowany przez biskupa Jana Konarskiego w roku 1518. Jest to dzieło znacznych rozmiarów: obraz środkowy wraz z ramą, o wymiarach 289×239 cm, całość - 308×510 cm. Sceny narracyjne w części środkowej i na awersach skrzydeł poświęcone są życiu i śmierci św. Stanisława, polskiego biskupa i męczennika. Obraz środkowy przedstawia scenę „Zabójstwo biskupa”, lewe skrzydło: „Kupno wsi” i „Świadczenie przed królem”, skrzydło prawe: „Wskrzeszenie Piotrowina” i „Rozsiekanie zwłok”. Postać fundatora tryptyku, biskupa Jana Konarskiego, została sportretowana w prawym dolnym rogu centralnego obrazu retabulum. Wnętrze zdobi także pięć barokowych ołtarzy z XVII-XVIII w. i wczesnorenesansowa chrzcielnica kamienna z ok. 1518 r.

Zabytek dostępny. Bliższe informacje na temat parafii znajdują się na stronie www.parafiakobylin.kobylin.vot.pl

oprac. Beata Marzęta, OT NID w Poznaniu, 27-11-2015 r.