Obiekt ma również znaczenie historyczne, w nim miał swoją siedzibę Sejm Śląski oraz Urząd Wojewódzki.

Historia

Akademia Muzyczna jest najstarszą uczelnią wyższą działającą na Górnym Śląsku. Gmach został wzniesiony w latach 1899-1901 na potrzeby założonej w 1898 r. Szkoły Rzemiosł Budowlanych. Pierwotny projekt wykonał dyr. Meyer i główni nauczyciele Mild i Drssmann, a zrealizowali go miejscy radcy budowlami Grünfeld i Weiβ. Uroczyste otwarcie miało miejsce 20 maja 1901 r. Miedzy 1904 a 1905 r. powstały znamienne malowidła we wnętrzu Auli im. Bolesława Szabelskiego, których autorem był Emil Noellner. W latach 1922-1929 budynek stanowił siedzibę Sejmu Śląskiego i Urzędu Wojewódzkiego. W 1929 r. Witold Friemann założył Państwowe Konserwatorium Muzyczne działające do wybuchu II wojny światowej była to najważniejsza instytucja muzyczna w województwie śląskim. W 1934 r. konserwatorium zostało przekształcone w Śląskie Konserwatorium Muzyczne na czele którego stanął Faustyn Kulczycki. Po 1945 r. reaktywowano działalność szkoły, a dokładnie 1 września tego samego roku została ona przemianowana na Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną. W 1979 r. szkoła otrzymała nazwę Akademii Muzycznej. W 1998 r. miały miejsce prace restauracyjne budynku. W latach 2005-2007 do zabytkową budowlę poszerzono o postmodernistyczny gmach Centrum Nauki i Edukacji Muzycznej zaprojektowany przez Tomasza Koniora i Andrzeja Krzysztofa Barysza (z zespołem). Ostatnia rewitalizacja gmachu odbyła się w latach 2014-2016. Prace te odbyły się w obrębie elewacji, dachu, ogrodzenia oraz neoklasycystycznych polichromii we wnętrzu auli im. Bolesława Szabelskiego. Obecnie w Akademii Muzycznej mieści się również Muzeum Organów Śląskich.

Opis

Budynek jest czterokondygnacyjny, murowany. Elewacje są wyłożone cegłą klinkierową. Obiekt został założone na rzucie zbliżony do litery „U” z dwoma wyraźnie wysuniętymi bocznymi ryzalitami w fasadzie frontowej i tylnej. Poszczególne elementy nakryte są czterospadowym dachem. Elewacja frontowa, północna jest bogato dekorowana. W części przyziemia na osi środkowej znajduje się wejście główne z rozbudowanym portalem o rozglifowanymi ościeżami, flankowane nadwieszonymi na wspornikach służkami. Między nimi umieszczona jest pełna balkonowa balustrada. Powyżej rząd prostokątnych, czterodzielnych okien zamkniętych łukiem pełnym. Nad nimi znajdują się duże otwory okienne zamknięte łukiem półkolisty, w które wpisane są mniejsze okna o tym samym wykroju. Część centralna wieńczy ozdobny szczyt. Pierwszą kondygnację tworzy rząd prostokątnych, sześciodzielnych okien zamkniętych łukiem pełnym. Pierwszą i drugą kondygnację oddziela od siebie wystający gzyms. Na drugim piętrze znajdują się analogiczne okna jak w kondygnacji poniżej.

Boczne ryzality posiadają rozbudowane zwieńczenia dekorowane ceglaną rozetą, laskowaniami i zblendowanymi oknami z maswerkami oraz wieżyczkami.

Elewacje boczne wyodrębnione są cokołem. Nad pierwszą kondygnacją znajduje się gzyms kordonowy. Poszczególne kondygnacje tworzą rzędy prostokątnych okien zamkniętych łukiem pełnym. Pod trzecią kondygnacją znajduje się dekoracja przypominająca zblendowane otwory strzelnicze.

We wnętrzach wyróżnia się przede wszystkim aula im. Bolesława Szabelskiego założona na rzucie prostokątnym składającym się z trzech przesęł: szerszego środkowego i bocznych węższych. kryta sklepieniem sieciowym, podzielonymi gurtami na przęsła. Żebra spływają na wsporniki o kształtach smoków. Gurty wspierają się na wspornikach zdobioną motywami roślinnymi. Wnętrze auli obiega zrekonstruowana, drewniana boazeria. Na ścianie północnej znajdują się duże trójdzielne okna wypełnione współczesnymi witrażami. Ściany wschodnia i zachodnia wyróżniają się odtworzonymi polichromiami. Zostały na nich przedstawieni m.in. Św. Jadwiga Śląska stylizowana na późnogotycką figurę w towarzystwie architekta i budowniczego oraz biały, heraldyczny Orzeł. Pod postaciami znajduje się sygnatura autora Emila Noellnera. Po bokach wyobrażenia umieszczono wizerunki zamku w Oleśnicy i kościoła w Mikulczycach. Na ścianie zachodniej zrekonstruowano Dom Wagi w Nysie i ratusz we Wrocławiu.

Obiekt dostępny od zewnątrz.

Oprac. Sabina Rotowska, OT NID w Katowicach, 23-03-2016 r.