Zachowany w oryginalnym kształcie. Wśród wyposażenia jedna z niewielu XVII-wiecznych nastaw ołtarzowych na dawnej Grodzieńszczyźnie.

Historia

Zbudowany ok. 1610 roku przez Krzysztofa i Aleksandrę Wiesiołowskich. W 1763 r. wymieniono więźbę i pokrycie dachowe. Prawdopodobnie w 2. poł. XIX w. pokryto kościół strzechą, wymienioną w 1929 r. na blachę. W 1953 r. małe, zamknięte odcinkowo okna wymieniono na duże, prostokątne. W latach 1965-1975 ściany na nowo oszalowano, wzmocniono lisicami, zmieniono stropy, podłogi, schody, wyremontowano chór muzyczny. W latach 90. Wymieniono podwaliny i przywrócono pierwotny wygląd okien. W latach 1995-1996 naprawiono więźbę dachowa i pokryto dach gontem.

Opis

Usytuowany w północno-wschodniej części wsi, przy drodze do dawnego założenia dworskiego, otoczony kamiennym murem. Orientowany. Zbudowany na rzucie prostokąta z trójbocznie zamkniętym prezbiterium i dobudowaną do niego zakrystią, salowy. Kryty stromym dachem sześciospadowym; zakrystia pulpitowym. Drewniany, w konstrukcji zrębowej, na kamiennej podmurówce, kryty gontem, szalowany wewnątrz i zewnątrz. Stolarka okienna i drzwiowa, strop i podłoga drewniane. Wewnątrz balkon chóru muzycznego wsparty na słupach. Nastawa ołtarzowa renesansowo-manierystyczna z 1610 r. z pracowni grodzieńskiej w formie tryptyku o nieruchomych skrzydłach. Kamienna chrzcielnica z 1609 r.

Obiekt dostępny dla zwiedzających po wcześniejszym uzgodnieniu z opiekunem kościoła.

Oprac. Aneta Kułak, OT NID w Białymstoku, 04.07.2014 r.