Fundatorem tej świątyni był Jan Zaremba ówczesny kasztelan sieradzki. To ceglana budowla w stylu gotyckim, opięta trzyuskokowymi szkarpami, jednonawowa z prezbiterium zamkniętym wielobocznie, do którego od ściany północnej przylega zakrystia ze skarbczykiem. W nawie i prezbiterium znajduje się pozorne sklepienie kolebkowe z lunetami. Dach dwuspadowy pokryty jest dachówką ceramiczną. Zachowały się trzy portale. W ścianie południowej znajduje się wiele półokrągłych wgłębień, są to ślady po nieceniu ognia za pomocą świdra ogniowego. Kościół ten jest materialną pozostałością z okresu, gdy właścicielami dóbr w Kalinowej był ród Zarembów. Zniszczeniu uległa niestety płyta nagrobna Jana Zaremby, który zmarł w 1481 r., a która w sposób bezpośredni pozwalała wiązać Zarembów z tą miejscowością. Nagrobek ten miał formę 12 spiżowych płyt i znajdował się w przed głównym ołtarzem. Pozostała jednak dokumentacja a w niej zapis: ,,Hic jacet Mfcus Dnus Joannes Zaremba de Kalinowa palatinus Caliss. qui hanc Ecclam guis sumptibus nstruxit, praepositum et sex mansiuonarios fundavit, obiit a. 1481”. „Tu spoczywa wielmożny pan Jan Zaremba z Kalinowej, wojewoda kaliski, który ten kościół swoimi środkami zaopatrzył oraz ustanowił prepozyta i sześciu mansjonarzy; umarł w roku 1481" Na początku XVI wieku na 89 świątyń w archidiakonacie kaliskim kościół w Kalinowej był jednym z dziesięciu, które były murowane i jednym z trzech, gdzie były prepozytury z kolegium mansjonarzy. Dzięki temu, że Jan Zaremba instalował prepozyta i kolegium sześciu mansjonarzy kościół w 1491 roku został nazwany kolegiatą. Wewnątrz kościoła można podziwiać rokokowe i barokowe ołtarze z rzeźbami przedstawiającymi św. Jana Nepomucena i św. Floriana oraz chór muzyczny wsparty na czterech kolumnach toskańskich ozdobionych pilastrami. Na tym klasycystycznym prospekcie organowym zbudowanym w 1819 roku przez Karola Żakiewicza miał grywać sam twórca naszej opery narodowej Stanisław Moniuszko.