Usytuowanie i opis

Cmentarzysko kurhanowe jest położone na wschodnim krańcu wsi Józefów, ok. 30 m na północ od szosy, wśród zabudowań gospodarstwa wiejskiego i w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Leży w dolinie bezimiennego cieku (prawego dopływu Wieprza), ok. 200 m w linii prostej na północ od koryta tego cieku.

Cmentarzysko tworzą dwa wyróżniające się w terenie kurhany. Położone są na działkach prywatnych, w odległości od siebie ok. 15 m. Jedna z działek jest częściowo wyłączona z użytku o charakterze rolnym, druga posiada zabudowę gospodarstwa wiejskiego. Kopce mają niemal identyczne rozmiary: zachowaną wysokość ok. 1,5 m, średnicę ok. 10 m. Na obu kurhanach widoczne są ślady podkopywania i wkopywania się. Jeden obiekt jest porośnięty krzewami, drugi (usytuowany obok budynku mieszkalnego) porośnięty trawą, z pozostałością potężnego pnia po ściętym drzewie. Są to mogiły wstępnie datowane na okres wczesnego średniowiecza.

Brak jest informacji o powstaniu kopców. Według lokalnej tradycji są to mogiły szwedzkie, lub starsze kurhany. Według informacji zebranych w trakcie zwiadów konserwatorskich, są to dwa ostatnie kopce z dwunastu, jakie znajdowały się w Józefowie jeszcze po II wojnie światowej i tworzyły rozległe cmentarzysko, zniszczone na skutek upraw rolnych. Obecnie stan nasypów dwóch zachowanych kopców jest dobry, nie zauważono świeżych wkopów rabunkowych i innych śladów niszczenia stanowiska.

Historia

W oparciu o ogólne spostrzeżenia oparte na formie kopców wstępnie ustalono, że cmentarzysko kurhanowe w Józefowie można datować na okres wczesnego średniowiecza.

Stan i wyniki badań

Dotąd nie przeprowadzono badań wykopaliskowych na żadnym z dwóch kurhanów.

Badania powierzchniowe w ramach Archeologicznego Zdjęcia Polski zostały wykonane w 1984 roku. W trakcie badań powierzchniowych AZP oraz doraźnych zwiadów terenowych prowadzonych systematycznie przez pracowników WUOZ w Lublinie Delegatura w Chełmie, w nasypach kopców i w ich najbliższym otoczeniu nie odnotowano dotąd obecności ruchomych zabytków archeologicznych.

Dostęp do zabytku ograniczony. Kurhany można zwiedzać po uzgodnieniu z właścicielami posesji.

oprac. Ewa Prusicka, OT NID Lublin, 12-01-2016 r.