XX w. dość licznie w regionie, obecnie ginącej z krajobrazu. Poprzez swoje usytuowanie przy obejściu kościoła i powiązanie z zabudową przyrynkową stanowi ważny element w układzie urbanistycznym miasteczka.

Historia

Najstarszą częścią budynku jest zrąb izby mieszkalnej, wybudowany prawdopodobnie końcem XVIII w. Pozostałą część budynku dostawiono do izby w 1 ćw. XX w., podobnie jak stajnię, przylegającą od wsch. do części gospodarczej. W l. 30. XX w. budynek poddano remontowi, m.in. wymieniono belki stropowe izby, na jednej z nich naniesiona była data budowy tej części obiektu. Układ wnętrza został częściowo przekształcony, w ścianie szczytowej budynku czytelne jest pierwotne wejście, jednak brak dokładnej daty zmiany. W l. 60. XX w. budynek był remontowany przez MBL w Sanoku. Do chwili obecnej obiekt jest użytkowany.

Opis

Budynki usytuowane są w środkowej części miejscowości, na tyłach pd. pierzei rynkowej, w sąsiedztwie obejścia kościoła parafialnego, na niewielkiej, nieregularnej działce o kształcie zbliżonym do pięcioboku, przy uliczce biegnącej z rynku miasta w kierunku pd., aż do obecnej granicy państwa oddalonej o kilka kilometrów.

Dom ma rzut wydłużonego prostokąta o trzech traktach poprzecznych. W części mieszkalnej, od frontu wydzielone są dwie izby, większa od wsch. i alkierzyk od zach., wejście w trakcie środkowym, poprzez obszerną, przelotową sień, z której dostępne jest pn. pomieszczenie. Do niego dostawiono w niewielkiej odległości stajnię na rzucie zbliżonym do kwadratu. Parterowa bryła chałupy przekryta jest dachem dwuspadowym, takim samym, o równoległej kalenicy przekryta została stajnia. Budynki wybudowano na kamiennym podmurowaniu, z drewna w konstrukcji zrębowej, chałupę z tzw. owiązaniem na którym osadzono gontowy dach, dach stajenki pobity blachą. Od frontu deskowany szczyt części mieszkalnej ozdobiony jest lambrekinem.

Obiekt częściowo dostępny. Budynek zamieszkany, zabudowania dostępne w widoku z zewnątrz.

Oprac. Barbara Potera, OT NID w Rzeszowie, 29-10-2015 r.