Historia

Pałac wzniesiony został w 2 poł. XVIII w. jako dwutraktowa dwukondygnacyjna budowla. Zbudowany został dla ministra von Görne lub dla rodziny von Stosch. W 1 ćw. XIX w. przy podjeździe ustawione zostały dwie empirowe figury sfinksów. Na przełomie XIX i XX w. pałac został gruntownie przebudowany z inicjatywy ówczesnych, właścicieli dóbr, rodziny Schwarz. Pałac podwyższono o jedną kondygnację i przedłużono w kierunku południowym o jeden trakt. Ujednolicono elewację, nadając całości neobarokowy kostium z neoklasycystycznymi elementami. W następnym etapie rozbudowy, od południa dostawiono trójkondygnacyjna wieżę, z dwukondygnacyjnymi aneksami. Od roku 1961 w pałacu funkcjonował szkoła rolnicza.

Opis

Pałac usytuowany w pn.-wsch. części miejscowości, na terenie rozległego zespołu pałcowo-parkowego. Wzniesiony na planie litery L, z dostawioną od południa wieżą z prostokątnymi aneksami. Murowany z cegły, tynkowany. Fasadą zwrócony na północ w stronę parku, na wprost okazałej osi wodnej. Trójkondygnacyjny podpiwniczony, przykryty dachami naczółkowymi. Wieża trójkondygnacyjna z dwukondygnacyjnymi aneksami, przykryta hełmem z glorietą. Fasada siedmioosiowa symetryczna, na osi fasady portal balkonowy z prostokątnym otworem drzwiowym, od frontu flankowanym kanelowanymi lizenami, w częściach bocznych zdobionym boniowaniem. Balkon wsparty na wolutowych konsolach, zabezpieczony metalowa kutą balustradą. Kondygnacja I pałacu wydzielona szerokim profilowanym gzymsem z ząbkowym fryzem, całość wieńczy szeroki profilowany gzyms koronujący. Otwory okienne w kondygnacji I prostokątne, w kondygnacjach wyższych zamknięte łukiem odcinkowym. W fasadzie w kondygnacji I otwory okienne ujęte uszakowymi obramieniami, wykonanymi z półwałka, z naczółkiem w formie łuku wklsłowwypukłego z uskokami, zakończonego wolutami z muszlą i girlandami. Układ wnętrza trójtraktowy, z główna dwubiegowa klatką schodową oraz w części oraz klatka schodową pomocnicza w wieży. Z reprezentacyjną klatką schodową i holem w holu zachowany neobarokowy kominek. W części pomieszczeń parteru przykryta sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Zachowana neoklasycystyczna stolarka drzwiowa wejścia głównego oraz częściowo w otworach drzwiowych wnętrza.

oprac. Maria Czyszczoń, NID OT we Wrocławiu, 10.12.2015 r.